List św. Pawła do Rzymian 10:5

10:5 Gdyż Mojżesz pisze o sprawiedliwości, która jest z zakonu, iż ktobykolwiek te rzeczy czynił, przez nie żyć będzie.

Komentarz

• Mojżesz pisze
  1. W 18:5.
• Zakonu
  1. Prawa danego Izraelowi na górze Synaj.
• Człowiek
  1. Jedynie Jezus Chrystus.
• Który spełnił zakon
  1. Czyni to, co prawe wedle Zakonu, będzie żył i nie umrze.
  2. Stosuje się do wszystkich Żydów pod Zakonem, nawet do dziś dnia.
  3. Takie były warunki Przymierza Zakonu.
  4. Oni nie mogli dochować Zakonu.
  5. Przymierze Zakonu oferowało wieczne życie, pod warunkiem zachowania Zakonu.
  6. W Starym Testamencie nie ma obietnicy wiecznego życia, za wyjątkiem Zakonu danego Izraelowi.
  7. Nowe Przymierze, podobnie jak i stare, wymagać będzie posłuszeństwa wobec litery prawa Bożego.
  8. Będzie to praca stopniowa, w miarę dochodzenia do warunków Nowego Przymierza, będą obdarowywani błogosławieństwem życia.
  9. Obietnica ta jest warunkowa, mówi ona, że ten, kto przyjmie śmierć Chrystusa, taki będzie trwał w Jego miłości, w Jego łasce.
• Przezeń żyć będzie
  1. Będzie miał prawo do życia wiecznego.
  2. Nigdy nie umrą z uwagi na swe posłuszeństwo.
  3. Łaska pod rządami Przymierza Zakonu polegała na tym, że jeżeli którykolwiek Żyd dotrzymałby postanowień Zakonu, wówczas miałby prawo do życia i nigdy by nie umarł.
  4. To samo prawo, które gwarantuje, że nieposłuszny umrze, gwarantuje również, że posłuszny będzie żył.
  5. Odkąd Mojżesz napisał te słowa, nikt nie zasłużył na życie.
  6. Nadzieje Izraela szybko zostały zniweczone, ponieważ jeden po drugim umierali dając dowód temu, że nikt z nich nie był w stanie zachować w pełni swej części Przymierza.
  7. Prawo do życia zostało zabezpieczone przez Jezusa dzięki posłuszeństwu względem Zakonu.
  8. Bóg dał to prawo narodowi żydowskiemu, którego figuralne ofiary stanowiły cień rzeczywistej ofiary za grzech.
  9. Poprzez wiarę Kościół zaczyna teraz czerpać z tej warunkowej obietnicy, która zależy od jego wierności aż do końca, cierpliwej wytrwałości.