List św. Pawła do Rzymian 10:10

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 16:51, 18 mar 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

10:10 Albowiem sercem wierzono bywa ku sprawiedliwości, ale się usty wyznanie dzieje ku zbawieniu.

Komentarz

  • Albowiem sercem
    1. A nie jedynie głową.[1]
    2. Aby całkowicie w nas wniknęło, abyśmy byli zupełnie przez nie przekonani, abyśmy nie mieli żadnych wątpliwości.[2]
    3. Bracia, gdy osiągniecie właściwy stan serca, wówczas będziecie w stanie zarówno uwierzyć, jak i wyznać Jezusa jako swego Pana.[3]
    4. Wpływa ono na wszystko, na każdą sprawę życia.[4]
    5. Spolegliwość serca jest wiarą w jej utrwalonej formie.[5]
    6. Nie można uwierzyć sercem w coś, czego się do jakiegoś stopnia nie rozumie.[6]
    7. Istnieje droga do każdego serca, jeżeli będziemy jej szukać; szorstkie i nieokrzesane metody są odpychające. Zanim dusza zostanie zbawiona, należy zdobyć serce.[7]
  • Wierzy się
    1. Zarówno głowa jak i serce, intelekt jak i uczucia są niezbędne dla wiary.[8]
    2. W przypadku niektórych są to tylko emocje, dla innych tylko intelekt, lecz żadna z tych postaw nie jest w stanie sprostać sprawdzianowi ognistych prób; aby wytrwać, obie muszą iść ze sobą w parze.[9]
  • Ku usprawiedliwieniu
    1. Do zmiany serca, które zmierza do sprawiedliwości.[10]
    2. Sprawiedliwe życie jest jednym z najlepszych sposobów dowiedzenia naszego posłuszeństwa względem Pana.[11]
  • A ustami
    1. Po wierze następuje wyznanie, które jest nieodzowne; ci, którzy nie opowiadają innym o radości, jaką znaleźli, nie są godni udziału w Małym Stadku.[12]
    2. Wiara musi pojawić się w sercu przed uczynieniem zewnętrznego wyznania, przed wyznaniem Pana naszymi ustami.[13]
    3. Nie jest wystarczające to, że będziemy lojalni w naszym sercu, lecz Pan wymaga publicznego wyznania, świadectwa wydanego przed ludźmi.[14]
    4. Nie mamy prawa wyznawać Go naszymi ustami, o ile wcześniej nie uwierzymy ku usprawiedliwieniu.[15]
  • Wyznaje się
    1. Świadczy się, chwali się tego, który powołał nas z ciemności.[16]
    2. Istnieją dwa rodzaje błogosławieństw, jakie otrzymujemy poprzez wyznanie; świadectwo dla świata oraz dobry wpływ na nas samych.[17]
    3. Wszyscy świadkowie prawdy muszą być jej męczennikami, muszą być gotowi cierpieć dla niej.[18]
    4. Nasz Mistrz powiedział, że ktokolwiek nie wyzna go przed ludźmi, tego On nie wyzna przez Ojcem i świętymi aniołami.[19]
    5. Ci, którzy obecnie kładą swe życie w służbie dla Niego, winni oddawać Mu chwałę, głosząc wspaniały charakter i dobroć naszego Boga.[20]
  • Ku zbawieniu
    1. Ktokolwiek uważa, że światło, jakie otrzymał w swym sercu, może być zachowane bez jego publicznego wyznania, taki jest w błędzie.[21]
    2. Wielu jest słabych, mizernych, chorych z powodu braku odważnego, mądrego, miłosiernego głoszenia wspaniałych rzeczy, jakie Bóg dla nich uczynił.[22]
    3. Nie ma zbawienia bez wyznawania Pana, te dwie rzeczy są nierozłączne.[23]
    4. Ci, którzy mają wiarę, lecz nie głoszą innym radości, jaką znaleźli, nie należą do tych, których Pan uzna za godnych udziału w Malutkim Stadku.[24]

Przypisy

  1. R-5433:6, R-2651:5, R-2038:2
  2. Szablon:CR
  3. R-1970:4
  4. Szablon:CR
  5. R-1822:3
  6. R-2966:4
  7. R-1784:1
  8. R-1822:3
  9. R-1822:3
  10. R-2651:5
  11. R-5436:1, R-5476:1
  12. SM-763
  13. R-5497:2
  14. R-5539:4
  15. R-5497:2
  16. R-5476:1
  17. R-5436:4, R-5476:1
  18. R-5539:4, R-5476:4
  19. R-5539:4, R-5497:2
  20. R-5476:4, R-5436:4
  21. R-3071:6
  22. R-3072:1
  23. R-5497:2
  24. SM-763