List św. Pawła do Rzymian 16:17

16:17 A proszę was, bracia! abyście upatrywali tych, którzy czynią rozerwania i zgorszenia przeciwko tej nauce, którejście się wy nauczyli; i chrońcie się ich.

Komentarz

• Się strzegli tych
  1. Chciwych, głodnych wilków w owczej skórze.
  2. Należy zwracać uwagę na nauczycieli, którzy preferują podziały i odwracać się od nich.
  3. Należy „naznaczyć” sposób postępowania takich, którzy oddzielili się od nas, ponieważ nie byli z nas – 1 Jana 2:19 i doprowadzić takie zachowania do zaniku.
  4. Nie możemy pozwolić, aby jakakolwiek ich gorzkość wdarła się do naszych serc albo żeby wymknęła się nam z ust lub piór. Czyż uderzylibyśmy ślepego? Z pewnością nie.
  5. Szatan nadal działa w synach opornych – Efezj. 2:2. Musimy się zatem strzec tego ducha nieposłuszeństwa w naszych sercach – jakiegokolwiek oddzielenia od Pana.
  6. Unikajcie ich społeczności tak, jak byście unikali zarazy albo nieprzyjemnego zapachu, albo iskier z płonącej stodoły sąsiada.
  7. Jeżeli uczyniliśmy wszystko, aby zatrzymać współczłonka przy naszej miłości i przy prawdzie, a on mimo to odejdzie, wówczas powinniśmy podejść do sprawy ze spokojem.
  8. Nie jest naszą sprawą osądzanie, potępianie ani obmawianie ich, lecz współczucie i modlitwa za nimi. Naszą rzeczą jest ganić gorzkość ducha. Unikanie ich przez pewien czas może być najlepszą lekcją, jaką możemy im dać.
  9. Nasi wrogowie stają się w sposób nieświadomy naszymi najlepszymi przyjaciółmi, gdy ich oszczerstwa pogłębiają w nas niebiańskie łaski. Niech czynią, co chcą najgorszego, w ten sposób tylko obdarzają nas Bożym zwycięstwem przebaczenia.
  10. Bezbożna polityka kompromisów dnia dzisiejszego nie może prowadzić do stwierdzenia, że pomiędzy poświęconymi powstanie ktoś, kto by „przeinaczał prawdę”, lecz powinna spowodować, że wszyscy wierni mają się mieć na baczności.
  11. Unikajcie kłótni i sporów, chyba że jest to nie do uniknięcia, a wówczas niech kierują nią pragnienia pełne miłości.
  12. Ostrzegajcie nieposłusznych: tych, którzy oddalają się od ducha Chrystusowego, ciekawskich, którzy nie pracują; niemoralnych i niesprawiedliwych, którzy przeinaczają Pismo; nieporządek doktrynalny jest jednym z głównych problemów.
  13. Jeżeli ktoś ma dar prowadzenia dyskusji, bronienia którejkolwiek strony sporu, wedle swego uznania, dumnego bronienia swej liberalności, takiego Pan ukarze, lecz może on być odnowiony ku pokucie.
  14. Gdy tylko zauważymy, że jakikolwiek nauczyciel myli się co do jednej i żywotnej kwestii – okupu – unikając, błędnie tłumacząc i źle stosując to słowo i doktrynę – wówczas nie powinniśmy mieć z nim nic więcej do czynienia.
  15. Należy unikać pomagania takim osobom w obieraniu na stanowiska lub w jakiejkolwiek innej kwestii, jeżeli tylko widzicie, że nie znajduje się on na bezpiecznej pozycji. Nie wyrażajcie się względem niego równie swobodnie jak wobec tych, którzy znajdują się w bliższej harmonii.
  16. Preferujcie towarzystwo tych, którzy są w duchu i społeczności prawdy.
  17. Nie czyńcie sobie z nich bliskich przyjaciół, nie wybierajcie ich na starszych. Nie wspierajcie nikogo, kto ma potrzebę sporów.
  18. Przesiewanie musi trwać aż do końca.
• Wzniecają spory
  1. W wyniku braku miłości i pokory oraz niemiłych słów.
  2. Duch stronniczości prowadzący do podziałów jest dowodem cielesności, ducha światowego. Koryntianie dzielili się na grupy, dając dowód istnienia ducha egoizmu, stronniczości i nie doceniali jedności Ciała.
  3. Niech prawda czyni rozdział.
  4. Jedność myśli, umysłu i czynów, jaka jest wymagana od Kościoła Bożego, może być widoczna zarówno w tym wersecie jak i w innych, łącznie z: A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza – Dzieje Ap. 4:32.
• Wbrew
  1. Jeżeli „wilki okrutne”, „oszczercy”, „kłótliwi” uczęszczaliby na nabożeństwa ludu prawdy, winni być oni traktowani zgodnie z literą Słowa Bożego, aż poczują się skrępowani.
• Nauce
  1. O okupie.
• Którą przyjęliście
  1. Królewskie prawo miłości.
  2. Od natchnionych źródeł.
• Unikajcie ich
  1. Nie traktujcie ich jak wrogów; miejcie nadzieję, że powrócą oni do lepszego ducha.
  2. Nie powinniśmy pozwolić, aby jakakolwiek gorzkość z nimi związana wdarła się do naszych serc, bez względu na to, co oni mogą powiedzieć lub uczynić względem nas.
  3. Nie oznacza to ekskomuniki. Unikanie ich przez pewien czas może być najlepszą nauką.
  4. Napominajcie ich poprzez unikanie. Pokażcie im, że nie sympatyzujecie z takim kłótliwym, nie świętym duchem.
  5. Apostoł nie wskazuje, aby uznać takiego za heretyka i nie mieć z nim nic do czynienia. Nie należy jednak mieć z nim zbyt wiele społeczności, należy być względem niego nieco bardziej chłodnym.
  6. Apostoł Paweł nie był człowiekiem kompromisu. Nie zalecał łagodnego traktowania wilków. Nie powiedział, że musicie nazywać ich braćmi.
  7. Nie traćcie czasu na badanie „błędów niegodziwców”; lecz im większe będzie nasze poznanie Pana, tym bliższa będzie nasza z Nim znajomość, tym większe będzie nasze niezachwianie.