List do Hebrajczyków 3:5
3:5 A byłci Mojżesz wiernym we wszystkim domu jego, jako sługa, na świadectwo tego, co potem miało być mówione.
Komentarz
- Mojżesz
- Głowa.[1]
- Prorok.[2]
- Pośrednik przymierza figuralnego, przymierza Zakonu.[3]
- Przedstawia czynnik ludzki w Królestwie.[4]
- Izrael był reprezentowany w Mojżeszu, za wyjątkiem sytuacji, gdy zaniedbali Przymierza Zakonu, które on ustanowił.[5]
- Był wierny
- A nie oszustem.[6]
- Wierny sługa poniósł Boże posłannictwo, które zostało mu przekazane.[7]
- Prorocy i patriarchowie trzymali się ziemskich obietnic.[8]
- "Wierny sługa” oraz „Boży przyjaciel” to najwspanialsze określenia, jakie były wówczas możliwe, ponieważ ludzie utracili podobieństwo synów Bożych, a nie byli jeszcze wówczas odkupieni.[9]
- Bóg uważał Abrahama i wszystkich wiernych minionych wieków za klasę sług.[10]
- Przymierze Hagar wywiodło pewną liczbę szlachetnych sług.[11]
- Jako sługa
- Nigdzie nie znajdziemy odniesienia do Izraelitów jako do synów Bożych. Brak jest bezpośredniego stwierdzenia, że jest On ich ojcem, a oni że są Jego dziećmi.[12]
- Żydzi nigdy nie uważali się za synów Bożych. Gdy Jezus oświadczył, że jest Synem Bożym, oburzyli się, nazwali Go bluźniercą i chwycili za kamienie, aby Go ukamienować.[13]
- Słudzy należą do domu, lecz nie w takim wyjątkowym znaczeniu jak dzieci.[14]
- Właściwą rzeczą jest wydawać sługom przykazania.[15]
- Rozkazy były wydawane sługom bez wyjaśnienia co do przyczyn lub innych okoliczności.[16]
- Żydzi mieli obietnicę doczesnych błogosławieństw jako nagrody za wierność, natomiast Chrześcijanie mają obietnicę duchowych błogosławieństw przy doczesnych przeciwnościach.[17]
- Lojalność starożytnych świętych względem Boga i sprawiedliwości będzie obficie wynagrodzona, lecz będzie to ziemskie błogosławieństwo w raju, jaki zostanie ustanowiony na ziemi.[18]
- Warunki wysokiego powołania nie są określone w Starym Testamencie.[19]
- Żydzi, którzy nie byli wierni, nie byli nawet sługami.[20]
- W całym domu jego
- Domu sług.[21]
- Cielesny Izrael, rodzina sług.[22]
- Izrael cielesny.[23]
- Dom żydowski.[24]
- Dom obrazowy, dom sług. Pokłosie Żniwa[25]
- Pokolenie lewickie.[26]
- Od Mojżesza do Jana Chrzciciela trwał dom sług pod wodzą Mojżesza.[27]
- Wierni zwycięzcy, którzy poprzedzali epokę chrześcijańską.[28]
- Mojżesz przekazał temu „domowi” Boskie prawo, którego przestrzeganie miało zapewnić im błogosławieństwo i udział w Boskiej służbie.[29]
- Aaron, niżsi kapłani oraz lewici pomagali Mojżeszowi – byli jego sługami i działali pod jego kierownictwem w toku pośredniczenia przy różnych usługach przy okazji zaspokajania sprawiedliwości.[30]
- Prorocy należą do poprzedniego domu sług.[31]
- Każdy Żyd był uważany za członka domu Mojżesza, związanego z nim aż do śmierci, potrzebującego jedynie pokuty, aby zostać przeniesionym w Chrystusa, którego Mojżesz wyobrażał.[32]
- Wybrani z cielesnego Izraela pod koniec wieku Żydowskiego mieli możliwość wejść do wyższej dyspensacji – przejść z domu sług do domu synów.[33]
- Aby świadczyć
- Członkowie domu cielesnego byli godnymi czci sługami domu duchowego, głównie przez to, że w nieświadomy sposób przez swe ceremonie dostarczyli ilustracji rzeczy duchowych, aby obdarzyć w ten sposób wielkim błogosławieństwem i światłem dom synów.[34]
Przypisy
- ↑ R-224:2, R-3268:3, R-3476:2, R-2542:1
- ↑ R-435:3
- ↑ F-432
- ↑ R-559:4
- ↑ R-3712:4
- ↑ R-3177:5
- ↑ R-370:5
- ↑ R-361:5, R-5170:3
- ↑ R-1005:2, NS662-6-{{{3}}}
- ↑ R-5207:3
- ↑ R-1389:2
- ↑ R-5219:1, R-5663:6
- ↑ R-5663:6, R-3476:2
- ↑ R-5424:5
- ↑ R-1543:3, R-3030:1, R-1729:2
- ↑ R-5405:2
- ↑ R-5613:2
- ↑ R-5772:3
- ↑ F-86
- ↑ R-5310:3, A-145
- ↑ R-5859:1, R-5838:1, R-5250:2, R-2071:3, R-1389:2, R-435:3, A-145, F-177, NS626-6-{{{3}}}
- ↑ B-204
- ↑ R-2405:3, R-3476:2, R-505:4, R-175:2
- ↑ R-1457:1, R-600:1
- ↑ R-114:4
- ↑ R-4537:2
- ↑ R-5682:4, R-5613:1, R-5582:6, R-5405:2, R-1389:2, R-219:1
- ↑ A-145
- ↑ R-5003:3
- ↑ R-4537:2, R-714:4
- ↑ R-4958:2, R-5775:2, R-1389:2
- ↑ F-432, R-3712:4, NS662-3-{{{3}}}
- ↑ F-177, NS626-5-{{{3}}}, PD-58
- ↑ B-205