Przypowieści Salomona - rozdział 30
30:1 Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala. 30:2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam. 30:3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem. 30:4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże? 30:5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim. 30:6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie. 30:7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę. 30:8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej; 30:9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego. 30:10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył. 30:11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi. 30:12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty. 30:13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są. 30:14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi. 30:15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć. 30:16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. 30:17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą. 30:18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem: 30:19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną. 30:20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku. 30:21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może: 30:22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba; 30:23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej. 30:24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców: 30:25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój; 30:26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój; 30:27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą; 30:28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich. 30:29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą: 30:30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje: 30:31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje. 30:32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta. 30:33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.