Księga Kaznodziei Salomona - rozdział 10

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 16:16, 9 sie 2015 autorstwa *>Łukasz Florczak
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

10:1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca. 10:2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego. 10:3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest. 10:4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim. 10:5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności: 10:6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają; 10:7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi. 10:8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi. 10:9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich. 10:10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może. 10:11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza. 10:12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go. 10:13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo. 10:14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie? 10:15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta. 10:16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują. 10:17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa. 10:18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom. 10:19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają. 10:20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.