List św. Pawła do Rzymian 3:20

3:20 Przeto z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed oblicznością jego, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.

Komentarz

• Uczynków zakonu
  1. Uczynki. (Diaglott)
  2. Przedstawionych przez pierwszy górny korytarz w Wielkiej Piramidzie.
  3. Nawet najlepszy z Żydów nie był w stanie wykonać Zakonu.
  4. Otrzymanie Zakonu nie było równoznaczne z dotrzymywaniem jego postanowień.
  5. Chrześcijanin nie jest objęty Przymierzem Zakonu i nie ma nic wspólnego z jego warunkami i postanowieniami.
  6. Kościół żydowski zawsze dodawał nauczanie Chrystusa do Prawa Mojżeszowego, zamiast przyjąć Jego ofiarniczą śmierć.
  7. Zakon osądza na podstawie uczynków ciała, podczas gdy prawo Chrystusa osądza na podstawie intencji umysłu lub woli.
  8. Celem Boga w nadaniu Izraelowi obrazowego Przymierza było ukazanie im ich zdeprawowanego stanu.
  9. Staraniem Żydów było usprawiedliwić się swymi uczynkami, nie budowali zaś na skale, Jezusie Chrystusie.
  10. Nikt nie mógł dotrzymać warunków Zakonu w sposób doskonały, chociaż mogli znaleźć się znacznie bliżej pod względem przestrzegania jego wymogów.
  11. Żydzi umierali, ponieważ żaden z nich nie był w stanie wypełnić Zakonu – ponieważ żadna niedoskonała istota ludzka nie jest w stanie wykonać postanowień Bożego Prawa.
  12. Coroczne ofiary z cielców i kozłów nigdy nie zmyły grzechu, lecz jedynie w obrazowy sposób wskazywały na „lepsze ofiary”.
  13. Bóg zapewnił jednakże Izrael, że kiedyś w przyszłości zawrze z nimi Nowe Przymierze (Zakonu).
• Nie będzie usprawiedliwiony
  1. Jedynie wiara w ukończone dzieło Chrystusa usprawiedliwia.
  2. Jedynym sposobem na uzyskanie usprawiedliwienia w Bożych oczach jest przyjęcie Chrystusa i dokonanie pełnego poświęcenia.
  3. W obecnym, upadłym stanie człowieka, Prawo musi potępiać i potępia każdego, kto jest nim objęty, nie usprawiedliwiając nikogo.
  4. Jeżeli Żydzi byli usprawiedliwieni przez Zakon, wówczas Chrystus umarł nadaremno.
  5. Żydzi przekonali się, że Zakon zamiast udoskonalać ich, usprawiedliwiać, dawać wieczne życie, przyniósł im raczej większe poznanie grzechu niż kiedykolwiek mieli.

Naród izraelski próbował na nowo każdego roku przez posłuszeństwo wobec Zakonu okazać swą lojalność wobec Boga i jego sprawiedliwości, lecz rezultatem mogło być i było jedynie niepowodzenie. SM70:3 Doskonałe posłuszeństwo wobec Zakonu było niemożliwe. R5653:3, 3843:3, 542:2, OV428:6, Q433:2, SM43:4 Przymierze Zakonu było czynne przez ponad szesnaście stuleci a żaden Żyd nie był w stanie dotrzymać jego warunków. Q433:2 Zakon, będąc dalekim od usprawiedliwiania Żydów, pokazał im poprzez to, że nie mogli go dotrzymać, że znajdują się w stanie grzechu. R2719:5 Bóg przewidział zarówno dla Żydów jak i dla pogan jedną drogę, którą można przyjść do harmonii z nim – Chrystusa. R2719:5 Być może, Izrael uważał za możliwe osiągnięcie wiecznego życia w ramach Zakonu, lecz Bóg nigdy nie miał takich oczekiwań. R1725:2 „Aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha” (Rzym. 8:4). R823:3 (BW) Przed nim – W jego obecności. (Diaglott) R13:5 W Bożych oczach. R6:5, 544:4, 257:6 Żaden człowiek – Nikt z upadłego rodzaju, wymagającego usprawiedliwienia. R5046:2, 1725:2 „Czy to nie Mojżesz dał wam zakon? A nikt z was nie wypełnia zakonu” (Jan. 7:19). B84 Zakon potępia, jako niegodnych życia, każde stworzenie, które nie może i nie wypełnia w sposób doskonały jego wymogów. R688:2, NS641:6 Poznanie grzechu – Celem Zakonu było wykazanie Żydom i wszystkim ludziom niemożności wypełnienia jego postanowień przez kogokolwiek, kto nie był doskonałym człowiekiem. R3843:3 To było prawdziwe błogosławieństwo Przymierza Zakonu – ukazywało im ich grzeszny stan i niemożność samodzielnego podniesienia się z niego. CR192:6