List św. Pawła do Rzymian 8:17
8:17 A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
Komentarz
- A jeśli dziećmi
- Gdy spłodzeni z ducha świętego, aby byli dziećmi Bożymi.[1]
- Uczynieni takimi przez okazanie Boskiej władzy, która zaprzecza wszelkim teoriom ewolucji.[2]
- Jesteśmy zobowiązani przyjmować wszystkie nasze doświadczenia jako pochodzące od Jego opatrzności.[3]
- Jedynym, który został bezpośrednio spłodzony, był Jezus.[4]
- Dziećmi Bożymi.[5]
- Wierni Wieku Ewangelii nie są dziećmi Chrystusa, lecz dziećmi Jego Ojca, spłodzonymi z ducha Ojca i natury Ojca.[6]
- Od czasu Pięćdziesiątnicy i później, byli oni dziećmi Bożymi.[7]
- To i dziedzicami
- Dziedzicami Bożymi
- Korona chwały została odłożona dla każdego dziecka Bożego.[10]
- Bóg ma w posiadaniu i pragnie udzielać przymiotu Boskiej natury i zaszczytów Królestwa.[11]
- Obietnica Abrahamowa.[12]
- Nie ma nic takiego we wszystkich powieściach i książkach świata, co by w jakimkolwiek stopniu równało się z cudem wspaniałej łaski Bożej, jaka jest udziałem poświęconych wierzących wieku Ewangelii.[13]
- Okazana została równość miłości Ojca do nas jak do Chrystusa.[14]
- A współdziedzicami
- Określanymi inaczej jako Oblubienica, małżonka Baranka. R5919:6
Jedyne wezwanie głoszone w czasie Wieku Ewangelii. CR470:6, R5173:4, 2581:1, 1574:1 Wysokie powołanie Kościoła Wieku Ewangelii. R1566:1, 1262:3 Przyjęcie za dzieci do rodziny Bożej. OV425:5 Współuczestnicy z Jezusem w Boskiej naturze (2 Piotr. 1:4). SM67:1, A196, R5562:4, 4998:6, 2409:4, 1881:4, 1360:4, 274:4 Mamy brać z Nim udział we wszystkim, co posiada. CR215:1 Pod każdym względem, w cierpieniach, samozaparciu, prześladowaniach i ofiarach obecnego życia, a także w chwale, zaszczytach i nieśmiertelności przyszłego życia. R5003:3, 2405:4 Wszystkich rzeczy (Hebr. 1:2). R1617:4, 4071:3, 3161:6 Otrzymanie „chwały i czci, i nieśmiertelności” (Rzym. 2:7). R5080:2, 2773:1, 2761:6 W rządach Królestwa Tysiącletniego. D618, R4997:1, 2652:3, 2505:4 Jeśli tylko – I tylko wtedy. E233, F88 Nasze królowanie z Chrystusem zależy od wierności w Jego służbie. C208 Razem z nim – Doświadczyć wraz z nim chrztu śmierci jako członkowie Jego Ciała. F439 Dopóki Przymierze nie zostanie wiernie zakończone w śmierci. F445 Co zostało przedstawione przez ofiarowanie kozła Pańskiego z cielcem. T61 W przypadku naszego Pana było niezbędne, aby cierpiał, zanim wszedł do chwały. R1782:6 „Zawsze śmierć Jezusa na ciele swoim noszący” (2 Kor. 4:10); „Jak jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, radujcie się” (1 Piotr. 4:13); „Uczestniczyć w cierpieniach jego, stając się podobnym do niego w jego śmierci” (Filip. 3:10). T50, R80:3, 30:6* „Dopełniam na ciele moim niedostatku udręk Chrystusowych” (Kol. 1:24). F632, T50, R5079:4, 4398:5, 2787:2, 2511:1, 2415:4, 840:4, 467:1, CR49:4 Cierpimy – Śmierć. F445, R270:5, 140:4, 134:6 W wyniku jaśnienia naszego światła. E294 Jako żywe ofiary. R2409:5 Stając się godnymi dziedziczenia. E121, OV425:1, R2761:1 Miara naszego poświęcenia i cierpienia dla Chrystusa staje się miarą, z Bożego punktu widzenia, naszej wierności. E490 Z tą możliwością wielkiego wywyższenia związane są także warunki, ograniczenia, próby, testy wiary i lojalności. OV379:4, R1652:6 Ojciec Niebieski pragnie sprawdzić stopień naszej miłości. CR214:5, R2409:5 Okaż lojalność poprzez wiarę i posłuszeństwo wobec Boskiego prawa miłości, prowadzącego nawet do samoofiary, nawet aż na śmierć. R4799:2, 2074:5, 140:4 Brak możliwości cierpienia oznaczałby zamknięcie drzwi, zamknięcie wąskiej drogi do współdziedziczenia. C207 Mamy wyjść do Niego poza obóz, znosząc Jego pohańbienia (Hebr. 13:13). R3917:4 Radujcie się w uciśnieniach i stawianiu was w złym świetle, oraz we wszystkim, na co dozwala Boska opatrzność. R5008:2, 4398:5, 2000:3, 280:6 Mogą oni wejść do Królestwa i brać udział w chwale Chrystusa jedynie poprzez wielkie cierpienia. NS680:4 Ci, którzy cierpią dla prawdy, zostaną uznani za godnych dzielić tron. R832:2 Gdy osiągniemy stan śmierci dla świata, który będzie stanowił podstawę dla uznania nas zwycięzcami, musimy umierać codziennie. R2123:2 Na wąskiej drodze samozaparcia i samoofiary. R2074 Pogarda, potępienie ze strony świata. R1372:3 Jako członkowie jednego chleba łamanego teraz za innych. R1787:5, 2773:1 Powinniśmy błogosławić Boga za możliwość dzielenia z Chrystusem jego „kielicha” cierpień i hańby. R5192:6, 2272:2, 1637:2, 840:4, 467:1 Myśl ta powinna być w umysłach tych, którzy uczestniczą w Pamiątce. R5643:1, 5341:6, 3962:1 Przy końcu tego wieku Pan może zabrać swój lud w ognistym ucisku. R5677:4 Ci, którzy unikają ognistych prób poprzez kompromisy, utracą współdziedzictwo w chwale. T61 Cierpienia Kościoła nie są współczesne jego królowaniu, lecz poprzedzają je. R2413:3 Bracia Chrystusa, Jego ciało, Kościół, dopełniają ostatków ucisków Chrystusowych (Kol. 1:24). SM783:1, R2760:6 Klasa Kościoła w szkole dyscypliny Niebieskiego Ojca widzi potrzebę prób obecnego czasu dla przygotowania ich do wspaniałej przyszłości. OV425:2 Prorocy mogli cierpieć jako świadkowie Boga, ich cierpienia nie były takie jak cierpienia Wieku Ewangelii, uznawane za część cierpień Chrystusowych. R218:2 Cielesny Izrael stracił główną łaskę, duchowe Królestwo, ponieważ jego serce nie było gotowe na przyjęcie go na warunkach z nim związanych – cierpienia z Chrystusem. D624 Abyśmy także – Gdy cierpienia Wieku Ewangelii przeminą. „Po krótkotrwałych cierpieniach waszych” (1 Piotr. 5:10). T50 Jeżeli poprzez wybieranie kompromisów nie uniknęliśmy ognistych prób. T61 Razem z nim uwielbieni – Nie w tym samym czasie, ale tą samą chwałą. R2156:4, 5838:1, 5822:2, 4973:3, 280:6 Jeżeli całe ciało dotknięte zostało cierpieniami, podobnie będzie i z chwałą. R19:2, 579:5, 263:2, 218:2 Będą królestwem kapłanów albo Królewskim Kapłaństwem. R5859:3 Święci będą królować, sądzić i błogosławić świat wspólnie ze swym Panem, Jezusem. D618 Uwielbieniem wszystkich będzie wesele Barankowe. R169:3* „Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale” (Kol. 3:4). A86, R616:2* „Jeśli z nim wytrwamy, z nim też królować będziemy; jeśli się go zaprzemy, i On się nas zaprze” (2 Tym. 2:12). T26, 50; R2787:2, 623:6*, 80:3, 30:6* „Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim żyć będziemy” (Rzym. 6:8). A212 „A nadzieja nasza co do was jest mocna, gdyż wiemy, iż jako w cierpieniach udział macie, tak i w pociesze” (2 Kor. 1:7). T50