List św. Pawła do Rzymian 10:10

10:10 Albowiem sercem wierzono bywa ku sprawiedliwości, ale się usty wyznanie dzieje ku zbawieniu.

Komentarz

• Albowiem sercem
  1. A nie jedynie głową.

Aby całkowicie w nas wniknęło, abyśmy byli zupełnie przez nie przekonani, abyśmy nie mieli żadnych wątpliwości. CR155:3 Bracia, gdy osiągniecie właściwy stan serca, wówczas będziecie w stanie zarówno uwierzyć, jak i wyznać Jezusa jako swego Pana. R1970:4 Wpływa ono na wszystko, na każdą sprawę życia. CR155:5 Spolegliwość serca jest wiarą w jej utrwalonej formie. R1822:3 Nie można uwierzyć sercem w coś, czego się do jakiegoś stopnia nie rozumie. R2966:4 Istnieje droga do każdego serca, jeżeli będziemy jej szukać; szorstkie i nieokrzesane metody są odpychające. Zanim dusza zostanie zbawiona, należy zdobyć serce. R1784:1 Wierzy się – Zarówno głowa jak i serce, intelekt jak i uczucia są niezbędne dla wiary. R1822:3 W przypadku niektórych są to tylko emocje, dla innych tylko intelekt, lecz żadna z tych postaw nie jest w stanie sprostać sprawdzianowi ognistych prób; aby wytrwać, obie muszą iść ze sobą w parze. R1822:3 Ku usprawiedliwieniu – Do zmiany serca, które zmierza do sprawiedliwości. R2651:5 Sprawiedliwe życie jest jednym z najlepszych sposobów dowiedzenia naszego posłuszeństwa względem Pana. R5436:1, 5476:1 A ustami – Po wierze następuje wyznanie, które jest nieodzowne; ci, którzy nie opowiadają innym o radości, jaką znaleźli, nie są godni udziału w Małym Stadku. SM763:2 Wiara musi pojawić się w sercu przed uczynieniem zewnętrznego wyznania, przed wyznaniem Pana naszymi ustami. R5497:2 Nie jest wystarczające to, że będziemy lojalni w naszym sercu, lecz Pan wymaga publicznego wyznania, świadectwa wydanego przed ludźmi. R5539:4 Nie mamy prawa wyznawać Go naszymi ustami, o ile wcześniej nie uwierzymy ku usprawiedliwieniu. R5497:2 Wyznaje się – Świadczy się, chwali się tego, który powołał nas z ciemności. R5476:1 Istnieją dwa rodzaje błogosławieństw, jakie otrzymujemy poprzez wyznanie; świadectwo dla świata oraz dobry wpływ na nas samych. R5436:4, 5476:1 Wszyscy świadkowie prawdy muszą być jej męczennikami, muszą być gotowi cierpieć dla niej. R5539:4, 5476:4 Nasz Mistrz powiedział, że ktokolwiek nie wyzna go przed ludźmi, tego On nie wyzna przez Ojcem i świętymi aniołami. R5539:4, 5497:2 Ci, którzy obecnie kładą swe życie w służbie dla Niego, winni oddawać Mu chwałę, głosząc wspaniały charakter i dobroć naszego Boga. R5476:4, 5436:4 Ku zbawieniu – Ktokolwiek uważa, że światło, jakie otrzymał w swym sercu, może być zachowane bez jego publicznego wyznania, taki jest w błędzie. R3071:6 Wielu jest słabych, mizernych, chorych z powodu braku odważnego, mądrego, miłosiernego głoszenia wspaniałych rzeczy, jakie Bóg dla nich uczynił. R3072:1 Nie ma zbawienia bez wyznawania Pana, te dwie rzeczy są nierozłączne. R5497:2 Ci, którzy mają wiarę, lecz nie głoszą innym radości, jaką znaleźli, nie należą do tych, których Pan uzna za godnych udziału w Malutkim Stadku. SM763:2