List św. Pawła do Rzymian 15:1

15:1 A tak powinniśmy znosić, my, którzyśmy mocni, mdłości słabych, a nie podobać się samym sobie.

Komentarz

• Którzy jesteśmy mocni
  1. Intelektualnie, fizycznie i duchowo.

Starsi, zarówno wiekiem jak i rozwojem w prawdzie. R4927:6 Nie ma wielu silnych; jest to dla nas napomnienie, abyśmy stawali się silni i pomocni dla słabszych braci w Kościele. R4995:1 Nie wszyscy są jednakowo silni w wierze, ale silniejszy nie powinien pogardzać słabszym. Św. Paweł pisze do silnych, ale zaleca im cierpliwość i rozwagę. R1734:3 Niektórzy z korynckich chrześcijan uważali, że nie ma znaczenia, czy biorą udział w mięsie ofiarowanym bałwanom, czy też nie, ponieważ mięso nie podlegało żadnym zmianom, a oni nie sympatyzowali z bałwochwalczymi praktykami. R1586:6 Nie wszyscy na tym świecie zostali w tym samym stopniu wyposażeni w zdolności poznawcze, rozumowania, rozsądzania. Silne zdolności intelektualne kreują naturalnych liderów. R1954:6 Winniśmy wziąć na siebie – Silniejsi nie powinni lekceważyć słabości sumienia brata, lecz winni przyjąć go jak brata w ufności, że doświadczenie doprowadzi go do wolności, którą inni szybko osiągnęli. R1734:4 Jeżeli silniejszy brat za pomocą sarkazmu próbowałby zmusić słabszego do korzystania z wolności, z której nie zdaje on sobie sprawy, byłoby to nakłanianiem takiego do grzechu. R5556:2 Nie oznacza to, że nie powinniśmy później próbować pomagać takiemu bratu w pozbywaniu się jego słabości. R5557:4, 4767:1, 3647:2 Słabsi bracia powinni być pozostawieni wolności swych własnych sumień. Miłość i prawda mogą być wykorzystane w nadziei, że będą one dla nich nauką zmierzającą do ukazania im pełni przywilejów wolnych ludzi w Chrystusie. R5556:2 Czyńcie pokój pomiędzy braćmi. R4995:1 Jako że lud Boży ma ten „skarb w naczyniach glinianych” (2 Kor. 4:7), które wszystkie są niedoskonałe w wyniku upadku, prawdziwa miłość powinna zaowocować w naszym zachowaniu skłonności do ograniczania się, abyśmy nie zranili ich słabości. R4263:5 Jeżeli chodzi o kwestię sprawiedliwości, prawo powinno kompensować nierówności upadłej natury; jednakże jedyną nadzieją w tej kwestii jest Tysiąclecie, kiedy to wielu zacznie poszukiwać prawdziwych bogactw. R1954:6 Naczelną zasadą w tym względzie jest prawo miłości, istota ducha Bożego. R4927:2 Ułomności – W ciele Chrystusowym różne członki odziedziczyły słabości, z którymi muszą prowadzić walkę przez całe życie; kolidują one niekiedy z prawami i wygodami, zarówno innych braci, jak i ich samych. R3647:1 Silniejsi powinni wziąć na siebie ich trudności, a także niektóre ich upadki. R5557:4, 4927:3, 3647:2 Ich celem jest korzyść innych oraz ich samych, a zwłaszcza korzyść domu wiary. R4927:2 Celem silniejszego jest takie zwrócenie uwagi innych na ich słabości, aby ich nie obrazić ani nie zgorszyć. R4927:3, 5557:4 Nie wszyscy ludzie zostali oświeceni ewangelią i uwolnieni od przesądów; spożywanie mięsa ofiarowanego bałwanom wydawało się im popieraniem bałwochwalstwa. R1587:1 Apostoł zaleca wzrost takiemu bratu, który uważa, że znajduje się w więzach odnośnie mięsa lub święcenia dni sabatu; nie twierdzi on, że takie więzy są czymś słusznym, biorąc pod uwagę wolność, jaką mamy w Chrystusie. R1734:4 Słabych – Intelektualnie, fizycznie i duchowo. R4927:3 Młodszych. R4927:6 Słabsi członkowie domu wiary winni być otoczeni opieką, miłością i pomocą, aby mogli wzrastać w Panu. R4767:1 Na samym początku wiara jest zawsze stosunkowo słaba, ale Bóg nie gardzi dniem małych początków: „Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu tlejącego nie zagasi” (Mat. 12:20). R2163:4* Wystarczy wiedzieć, że Bóg przyjmuje nawet najsłabszego – słabego w wierze, skrępowanego więzami co do dni postu – który uważa, że wolą naszego Odkupiciela jest, aby pozostawać w więzach takich nakazów. R1734:4 Upodobania w sobie samych – Zasady nie mogą być nigdy porzucone dla jakichkolwiek przyczyn; jednakże wolność i prawa osobiste mogą być często pominięte, z uwagi na korzyść innych i dla zadowolenia Bożego. R4928:4, 5557:2, 5412:2, 4927:6 Należy baczyć, aby inni nie zostali urażeni naszą wolnością w Chrystusie. R5555:3 Powinniśmy patrzeć dalej niż tylko z perspektywy naszych preferencji, starając się tak prowadzić nasze sprawy, aby były jak najbardziej pomocne dla braci. R4928:1 Zbyt często lud Boży utrzymuje społeczność z braćmi zbliżonymi do niego pod względem zachowań lub zaawansowania. Tymczasem, powinniśmy „przykrywać ułomności” słabych i tych, którzy znajdują się na bezdrożach. R4269:5 Apostoł nie twierdzi, że każdy powinien się na coś zdecydować i tego się trzymać, bez względu na to, czy jest to dobre, czy złe. R1734:4 Nie powinniśmy ograniczać się do zadowalania samych siebie, jeżeli chodzi o czas i miejsce nabożeństw. R4928:1 Starsi i diakoni powinni tak organizować nabożeństwa, aby pomagać całemu zborowi, który ma czas i możliwość, itp., aby wszyscy mieli poczucie, że nie ma miejsca na podział zboru. R4928:4