List do Hebrajczyków 2:3

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 08:03, 29 cze 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Hebr.|2:3|BG}} {{Komentarz}} *'''Jakże my ujdziemy''' *# Zniszczenia.<ref>{{R|1951|3}}</ref> Gniewu Bożego. R2093:5 Ludzie z tak zwanych krajów chrześcijańskich,...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

2:3 Jakoż my ucieczemy, jeźli zaniedbamy tak wielkiego zbawienia, które wziąwszy początek opowiadania przez samego Pana od tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

Komentarz

  • Jakże my ujdziemy
    1. Zniszczenia.[1]

Gniewu Bożego. R2093:5 Ludzie z tak zwanych krajów chrześcijańskich, mający więcej światła, przywilejów, sposobności, grzeszący przeciwko większemu poznaniu, w większym stopniu zanieczyścili swe sumienia. R5225:6 My, chrześcijanie. R78:2 „My” to klasa Kościoła, tylko wierzący, którzy mają światło i wiedzę w obecnym czasie. NS237:1 Zlekceważymy – Powodując, że prawdy stopniowo się nam wymkną. R78:2 Zwykłe zaniedbanie może mieć fatalne skutki. Musimy trwać albo czynić postęp. R1802:4* Nasza ocena wartości jakiejkolwiek rzeczy jest zademonstrowana w gorliwości, z jaką o nią zabiegamy. R78:5 Tak wielkie zbawienie – Że pewna klasa, która okaże wyjątkową miłość do Pana, może stać się Bożymi dziedzicami i współdziedzicami z Jezusem Chrystusem, jego Synem. R5275:6 Które przychodzi tylko przez wiarę i posłuszeństwo Słowu Pana. R2093:5 Którego zastosowanie względem Jego Kościoła rozpoczęło się w czasie Pięćdziesiątnicy. OV252:3; R4769:5 Szczególnie w Wieku Ewangelii. R5304:1, 5775:3 Miłość jest koronną cnotą Chrześcijaństwa i jako taka jest niezbędna dla uzyskania Wielkiego Zbawienia. R78:5 Grupa większa niż „nieliczni”, wybrani ostatecznie, osiągnie życie wieczne dzięki Odkupicielowi ludzkości. SM42:2; R5063:6; Q619:2 Najpierw – Posłannictwo Królestwa (ewangelia) zostało zasiane przez naszego Pana i apostołów. R2276:5, 3769:3 To, co kiedykolwiek wydarzyło się przed nauczaniem naszego Pana, nie było Ewangelią, lecz zaledwie jej cieniem. R2595:6 Było ono zwiastowane – Głoszenie Ewangelii nie mogło nastąpić aż do czasu, gdy okup został zapłacony. R2847:6 Nikt nie był zbawiony, zanim przyszedł Jezus. R5179:4 Gdy przyszedł Jezus, rzucił światło na cały przedmiot Bożego planu zbawienia ludzkości z grzechu i śmierci. R5608:5 Jeszcze nie nadszedł właściwy czas, aby świadectwo dotarło do świata. R5354:2,4 Przez Pana – Warunki niebieskiego powołania nie są podane w Starym Testamencie. F86; R4820:5 „Żywot i nieśmiertelność na jaśnię wywiódł przez ewangelię” (2 Tym. 1:10). E393; R5354:4, 5291:2, 5179:4, 4785:5, 3447:4 Potwierdzone nam – Tajemnica Ewangelii nie została w pełni objawiona, aż do czasu po dniu Pięćdziesiątnicy. R5507:3

Przypisy

  1. R-1951:3