List do Hebrajczyków 4:3
4:3 Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata.
Komentarz
- Do odpocznienia wchodzimy
Zachowywanie pozaobrazowego Sabatu, odpoczynek w wierze, poświęcenie, gdy odpoczęliśmy od naszych własnych uczynków na rzecz zasługi dzieła, jakie osiągnął Chrystus. F394; R3039:1, 2534:4, 975:3 Odpocznienie serca, odpocznienie umysłu, pokój Boży, który przekracza wszelkie zrozumienie (Filip. 4:7) R5360:4, 5405:5, 5345:5, 3039:1 Obecne odpocznienie, odpocznienie wiary w Chrystusa. R1841:6, 2737:1, 975:2 Wiara w naszych sercach, poświęcenie i posłuszeństwo wraz ze spłodzeniem z ducha świętego wprowadza nas do niebiańskiego odpocznienia, miejsca świętego. CR322:1 Odpocznienie to osiągnie każdy odpowiednio do swej wiedzy i wiary – wielka wiara, wielkie odpocznienie; mała wiara, małe odpocznienie. R5433:4,6, 5345:5 Nasze odpocznienie w Panu jest równie kompletne jak nasza wiara w Niego. R2534:4, 3753:4, 543:6 W miarę, jak rośniemy w łasce i w poznaniu Boga, tym bardziej pewna i utwierdzona staje się nasza wiara, zaś nasze odpocznienie jest proporcjonalne. R5433:6 Przez osiągnięcie stanu, w którym możemy uwierzyć, w którym możemy okazać i okazujemy ufność w Boga. R5879:1 Resztę wierzący osiąga stopniowo, w miarę, jak jego wiara się umacnia. R5433:6 Gdy uczyniliśmy pełne poświęcenie dla Boga. R5509:6 Przez wiarę odpoczywamy w Bogu. Odpoczywamy w Jego obietnicach. Nie zniechęcają nas żadne przeciwności pojawiające się w obecnym czasie. R5388:1 W wierze, w nadziei, w ufności, że Jezus ostatecznie wybawi wzdychające stworzenie. Od poczucia odpowiedzialności i zmartwienia co do zbawienia świata; w taki sposób, w jaki odpoczywa Niebieski Ojciec. R4996:4, 4015:2 Czas wejścia przez wiarę do rzeczywistego odpocznienia rozpoczął się dla Kościoła w czasie dnia Pięćdziesiątnicy, gdy rozpoczęła się epoka ducha. R1446:3 „Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, (…) a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mat. 11:28-29). R2534:4, 315:2 Najbardziej szczęśliwy stan umysłu, jaki możemy sobie wyobrazić, to taki, który jest pełen pokoju i ufności w Panu. R5306:6 Jako Nowe Stworzenia odpoczywamy ustawicznie, jeżeli tylko trwamy w Panu i w Jego obietnicach. R5433:1; OV282:3 Osiągnęliśmy punkt, w którym mamy pokój Boży panujący w naszych sercach. R5405:5 Wchodzimy do głębszego i bardziej inteligentnego odpocznienia, jeżeli skorzystamy z pomocy, jaką Pan nam zapewnia. R5433:4 Jeżeli nasze serca ogarnia niepokój i nie możemy wejść do tego odpocznienia wiary, właściwym środkiem zaradczym jest podążanie do tronu łaski, abyśmy mogli przezwyciężyć tę trudność. R5388:4 Którzy uwierzyliśmy – W Chrystusa. R5433:1 Wiara w dobrą nowinę, Ewangelię. R5433:5 Najbardziej wykształceni i najbardziej nieświadomi mogą osiągnąć to odpocznienie, o ile tylko uwierzą. R5433:4 Wiara osiągnąwszy serce, będzie w ten sposób wpływać na nasze postępowanie w życiu. R5433:6 Jeżeli szczerze wierzymy, pokażemy naszą wiarę przez uczynki będące z nią w harmonii. R5433:4; NS489:6 Częściowa wiara – częściowe odpocznienie; doskonała wiara – doskonałe odpocznienie. R5433:5,1, 2534:4 Wiara intelektualna nie wystarczy. R5433:5 Ten, kto wierzy w Jezusa jako tego, który go usprawiedliwia, odpoczywa od prób wykonania tej pracy dla siebie samego. R543:5; Pokłosie Żniwa 583:3; NS489:5 Nikt nie mógł wejść do prawdziwego Sabatu, dopóki Jezus nie otworzył drogi. PD72/86 Były dokonane – Bóg odpoczął, ponieważ w Jego planie wszystko zostało całkowicie i zupełnie ujęte. R975:4