List do Hebrajczyków 6:17

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 20:10, 4 wrz 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Hebr.|6:17|BG}} {{Komentarz}} *'''Również''' *# W tej sprawie.<ref>{{R|4496|5}}</ref> Chcąc – Pragnąc. R4496:5 Aby podkreślić sprawę obietnicy. CR48:5 Wyraź...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

6:17 Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,

Komentarz

  • Również
    1. W tej sprawie.[1]

Chcąc – Pragnąc. R4496:5 Aby podkreślić sprawę obietnicy. CR48:5 Wyraźniej – O ileż bardziej przekonująca jest Boża przysięga, upewniająca, niezmieniająca tego podstawowego przymierza zawartego z Abrahamem, utwierdzając nas w przekonaniu, że ostatecznie cała ludzkość otrzyma błogosławieństwo, które zostanie dane za naszym pośrednictwem. R4496:5, 3946:4 Dziedzicom obietnicy – Nasz Pan Jezus i wierni członkowie Jego poświęconego ludu w czasie Wieku Ewangelii. SM529:1; Pokłosie Żniwa 388:6, 442:2; NS529:5 Słowa apostoła wskazują, że Boża obietnica była przeznaczona bardziej dla nas, dla naszego pocieszenia, aniżeli dla Abrahama. SM528: T; R4496:5; Pokłosie Żniwa 388:3; NS529:3 Chrześcijanin, który nie jest w stanie w sposób rozumny przywołać w pamięci tego przymierza potwierdzonego obietnicą, najwyraźniej wykazuje braki informacji niezbędnych dla swego duchowego wzrostu. SM529:2; Pokłosie Żniwa 389:1, 442:2 Niewzruszoności – Niezmienności. R4496:5 Obietnica na pewno się wypełni. R5163:5; OV69:3; SM533:2; Pokłosie Żniwa 390:5; NS531:5 Swego postanowienia – Celu. R4496:5 Swego planu. SM528:1; Pokłosie Żniwa 388:5; NS529: 3 Przymierze Abrahamowe polegające na tym, że wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione w nasieniu Abrahama, Chrystusie. R2210:1; SM530:T; Pokłosie Żniwa 389:2; NS530:1 Poręczył – Z greckiego mesiteuo, co znaczy „być lub działać jako pośrednik, interweniować (jako arbiter)”. Q186:3; R4682:4 Zamiast zapieczętować przymierze, zamiast zatwierdzać go krwią przez pośrednika. Q191:5 Je – Obietnicę. R4496:5 Przysięgą – Została ona dana przez Wszechmocnego. Bóg chciał, abyśmy wiedzieli, że On się zobowiązał. R2127:4 Bóg nie mógł przysiąc na nikogo większego, więc przysiągł na siebie samego. R48:5 Działając z miejsca, które mogłoby być zajęte przez pośrednika, gdyby były tam warunki obustronnie wiążące Wszechmocnego i niektórych z jego ludu. R4682:1, 4681:3; Q185:2, 186:2 Ponieważ było ono bezwarunkowe, Przymierze Abrahamowe nie miało pośrednika ani nie musiało być zapieczętowane krwią. Bóg zapieczętował je swą przysięgą. R5227:1, 4682:1, 4496:5; Q186:2 Boża przysięga potwierdzająca Jego słowo posłużyła do ratyfikowania przymierza, uczynienia go wiążącym, umocnienia go. R4682:1; Q186:2, 191:5 Aby ludzka słabość i niewiara nie zwątpiły w Boskie słowo, Bóg zniżył się i uczynił swą obietnicę przymierzem w sposób najbardziej wiążący i autorytatywny z możliwych. Potwierdził swą obietnicę przysięgą. R4496:3 Nie można powstrzymać się od podziwu nad tym zniżeniem się wielkiego Stworzyciela, który pochylił się nad swym upadłym stworzeniem, aby dać mu swą przysięgę. SM528:1; Pokłosie Żniwa 388:5, 442:1; NS529:4 Przymierze zostało potwierdzone trzy razy Abrahamowi za pomocą przysięgi, ponowione Izaakowi, a następnie Jakubowi. R4496:3, 5913:2, 2210:1 Kościół to dzieci obietnicy. R5300:5, 4367:4

Przypisy

  1. R-4496:5