Księga Psalmów - rozdział 9

9:1 Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. 9:2 Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje. 9:3 Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy! 9:4 Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej. 9:5 Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy. 9:6 Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne. 9:7 O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi. 9:8 Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd. 9:9 On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości. 9:10 I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku. 9:11 I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają. 9:12 Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego. 9:13 Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych. 9:14 Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci. 9:15 Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem. 9:16 Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich. 9:17 Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! Sela. 9:18 Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. 9:19 Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki. 9:20 Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą. 9:21 Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi.Sela.