Przypowieści Salomona - rozdział 26
26:1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała. 26:2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie. 26:3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego. 26:4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny. 26:5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym. 26:6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza. 26:7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich. 26:8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza. 26:9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich. 26:10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom. 26:11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje. 26:12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim. 26:13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach. 26:14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem. 26:15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich. 26:16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem. 26:17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje. 26:18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne: 26:19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował? 26:20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada. 26:21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady. 26:22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota. 26:23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane. 26:24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie. 26:25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego. 26:26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu. 26:27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca. 26:28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.