Ewangelia św. Mateusza 3:12

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 16:26, 11 paź 2015 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Mat.|3:12|BG}} {{Komentarz}} *'''W ręku jego jest wiejadło''' *: Jako przesiewca oddzielił on pszenicę spośród narodu żydowskiego od plew.<ref>{{R|3292|:5}...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

3:12 Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i zgromadzi pszenicę swoję do gumna, ale plewy spali ogniem nieugaszonym.

Komentarz

  • W ręku jego jest wiejadło
    Jako przesiewca oddzielił on pszenicę spośród narodu żydowskiego od plew.[1]
    Po to, żeby każde ziarno pszenicy mogło być znalezione i oddzielone od plew.[2]
  • Oczyścić klepisko
    Wyczyścić klepisko.[3]
    Oczyszczanie synów Lewiego Mal. 3:3, domowników wiary.[4]
  • Zbierze pszenicę swoją
    Prawdziwych Izraelitów.[5]
    Niewielką część z całości.[6]
    Żniwo wieku żydowskiego rozpoczęło się pierwszym przyjściem naszego Pana, a zakończyło czterdzieści lat później, zniszczeniem Jerozolimy.[7]
    Jeden z trzech opisanych w Słowie Bożym wielkich okresów rozdzielania – plew od pszenicy, kąkolu od pszenicy Mat. 13:37-43 oraz owiec od kozłów Mat. 25:31.[8]
  • Do spichlerza
    Kościół chrześcijański.[9]
    Wiek Ewangelii.[10]
    Przez spłodzenie ich z Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy i później.[11]
  • Lecz plewy spali
    nie tylko oddzielanie i gromadzenie pszenicy przebiegają pod nadzorem Chrystusa, ale także palenie plew.[12]
    Reszta narodu, odpady.[13]
    Tak jak koniec wieku żydowskiego obejmuje palenie plew, tak zakończenie wieku Ewangelii obejmuje palenie kąkolu Mat. 13:40.[14]
    Jak tylko wszyscy godni zostaną wybrani.[15]
    Żniwo żydowskie określane jest jako oddzielanie pszenicy od plew, podczas gdy żniwo tego wieku jest określane jako oddzielanie pszenicy od kąkolu Mat. 13:30.[16]
    Wskazuje na jednolitość tych ludzi, przeciwstawionych opisowi pszenicy i kąkolu, wskazujących na rozproszony i pogmatwany stan obecnego żniwa.[17]
  • W ogniu
    Nie literalnym, lecz symbolicznym ogniu.[18]
    Wielki ogień religijnych i politycznych waśni, które zniszczyły naród żydowski.[19]
    Zamieszanie, anarchia i rzymskie legiony.[20]
  • Nieugaszonym
    Żydzi byli bezsilni, nie potrafili zapobiec katastrofie.[21]
    W znaczeniu, że było to Boskim zamierzeniem, aby naród ten przestał istnieć, a nie było to w mocy najzdolniejszych polityków i władców, aby tego uniknąć.[22]
    Ale gniew Boży spadł na nich na dobre – 1 Tes. 2:16. [23]

Przypisy

  1. ↑ R-3292::5, R-162:3
  2. ↑ {{R}4543|5}}
  3. ↑ B-260, B-261, R-175:3
  4. ↑ R-4708:6, R-4709:1
  5. ↑ B-233, C-149, R-2237:2
  6. ↑ B-205, R-4408:3
  7. ↑ NS626-3-{{{3}}}
  8. ↑ R-34:2
  9. ↑ R-5443:2, R-4543:5, R-3292:5, B-233, C-149
  10. ↑ R-162:3
  11. ↑ R-4959:4
  12. ↑ R-115:3
  13. ↑ A-229, B-233, C-149, R-2237:2, R-1316:6
  14. ↑ R-98:4
  15. ↑ R-3433:6
  16. ↑ R-2237:6
  17. ↑ R-1733:3
  18. ↑ C-149, R-5363:3
  19. ↑ B-233, C-148, R-5443:2, R-4543:5, R-175:3
  20. ↑ R-3292:6
  21. ↑ A-229, R-2237:2
  22. ↑ R-4543:5
  23. ↑ R-4959:4, R-4543:5, F-445
Źródło: „https://notatkibiblijne.pl/index.php?title=Ewangelia_św._Mateusza_3:12&oldid=220213”