Ewangelia św. Mateusza 21:5
21:5 Powiedzcie córce Syońskiej: Oto król twój idzie tobie cichy, a siedzący na oślicy, i na oślęciu, synu oślicy pod jarzmem będącej.
Komentarz
- Król twój przychodzi
- Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów. – Obj. 17:14 [1]
- Przedstawił im się także jako Oblubieniec (Jan 3:29) i Żniwiarz (Jan 4:35,36). Są to te same trzy charakterystyki, jakie prezentuje obecnie wobec chrześcijaństwa. Jego wjazd był obserwowany z trzech punktów widzenia: dla apostołów i tłumu, oczekujących Mesjasza, było to wielkie wydarzenie i chwila triumfu; z punktu widzenia Heroda, Piłata i władz była to tylko parada fanatycznego nauczyciela; z punktu widzenia Pana, aniołów i nas samych, wjazd ten był zapowiedzią Jego nadchodzącej chwały i triumfalnego powrotu z dalekiej krainy niebios.[2]
- Oficjalna prezentacja i odrzucenie było tak oczywiste, że Boży wyrok był nie tylko sprawiedliwy, ale jego sprawiedliwość była jasna dla jego stworzenia.[3]
- Mimo iż wiedział On, jaki będzie tego rezultat, to wjazd ten miał miejsce jako część wielkiego systemu typów, które zapowiadały dobre rzeczy, jakie miały nadejść.[4]
- W odpowiednim, równoległym okresie czasu musi On przedstawić się duchowemu Izraelowi jako Król Chwały.[5]
- Nadto dziś ogłaszam: W dwójnasób ci oddam. – Zach. 9:12 [6]
- Cielesny naród Izraelski oczekiwał 1845 lat na przyjście Pana; odpowiednią datą w stosunku do Izraela duchownego jest rok 1878.[7]
- Ten pokaz mocy królewskiej i władzy na wiosnę w roku 33 n.e. obrazuje powstanie śpiących świętych w roku 1878.[8]
- W chwili obecnej obejmuje On władzę nad swym Królestwem jako Król, najpierw – jak miało to miejsce w przypadku Żydów – ofiarując się swym wyznawcom, lecz podobnie jak wówczas, znajduje niewielką ich liczbę.[9]
- Ta nauka okazała się sprawdzianem zarówno dla cielesnego, jak i duchowego Izraela.[10]
- Łagodny
- Podczas gdy On był łagodnego i miłującego serca, oni byli dumni i chełpliwi, podczas gdy On był czysty i niesamolubny, oni byli nieczyści i egoistyczni.[11]
- Na ośle
- Tak, jak czynili to królowie izraelscy.[12]
- Patrz komentarz do wersetu 2.