Ewangelia św. Mateusza 26:37

26:37 A wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeuszowych, począł się smęcić i tęsknić.

Komentarz

• Piotra oraz dwóch
  1. Tych trzech, których wyróżniał przy innych okazjach; trzech najodważniejszych, najbardziej gorliwych, najbardziej szczerych ze swych apostołów.
• Się smucić
  1. Z powodu zbliżającej się hańby procesu, skazania i egzekucji jako bluźniercy i wywrotowca. Doskonały człowiek musiał wycierpieć znacznie więcej, niż by mógł znieść człowiek upadły.
  2. Bez wątpienia, myśl o kończącym się życiu była jednym z powodów smutku naszego Pana.
• I trwożyć
  1. Trwożył się myślą, że w jakiś sposób mógł uchybić doskonałości i że jego śmierć może oznaczać zaginięcie na zawsze.
  2. Nikt nie może czytać tego fragmentu z pełną świadomością bez zdania sobie sprawy, że coś musi być nie tak z popularną teorią, głoszącą, iż nasz Pan Jezus był swym Niebieskim Ojcem.
  3. Jego postawa nie była szorstką, stoicką, nieczułą na ból; nie była też dumna i skupiona na sobie, trzymająca się z dala od towarzystwa ludzi.