Ewangelia św. Mateusza 27:3
27:3 Tedy Judasz, który go był wydał, widząc, iż był osądzony, żałując tego, wrócił trzydzieści srebrników, przedniejszym kapłanom i starszym ludu.
Komentarz
- Widząc
- Żałował tego
- Judasz nie był pozbawiony sumienia, lecz brakowało mu szczerego oddania serca, które, z Pańskiego punktu widzenia, jest nieodzowne, którego brak, w przypadku Judasza, był niewybaczalny.[2]
- Czy łzy Judasza były lepsze niż łzy Ezawa? (Hebr. 12:17) Czy jego pokuta doprowadziła do odnowienia i naprawy życia, czy do samozniszczenia? (Hebr. 6:6) [3]