List do Hebrajczyków 4:2

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 06:38, 13 lip 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Hebr.|4:2|BG}} {{Komentarz}} *'''Nie przydało się na nic''' *# Zakon zapewniał Żydom fizyczny odpoczynek w siódmym dniu, siódmym roku, w roku czt...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

4:2 Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.

Komentarz

  • Nie przydało się na nic
    1. Zakon zapewniał Żydom fizyczny odpoczynek w siódmym dniu, siódmym roku, w roku czterdziestym dziewiątym i pięćdziesiątym; Sabaty te symbolizowały lepszy odpoczynek.[1]
    2. Chociaż Żydzi przestrzegali siódmego dnia, to jednak w rzeczywistości nie weszli oni do odpocznienia, na który dzień ten wskazywał.[2]
    3. Nie dostrzegali niczego, co samo w sobie miało jakąkolwiek wartość. Pokłosie Żniwa[3]
  • Nie zostało powiązane
    1. Żydzi utrzymywali jedynie zewnętrzną formę albo cień, nie wiążąc tego z wiarą i nie rozróżniając jego pozaobrazu – odpocznienia serca.[4]
    2. Żyd w swej niewierze dostrzegał jedynie literę, a nie to, na co Zakon wskazywał. Pokłosie Żniwa[5]
  • Z wiarą
    1. Izrael nie wszedł do rzeczywistego odpocznienia albo Sabatu, pomimo że gorliwie przestrzegał siódmego dnia. Nie okazał wiary, przez którą jedynie można cieszyć się tym odpocznieniem.[6]
    2. Wiara jest konieczna dla odpocznienia. Tylko przez wiarę można odnieść tryumf i zdać sobie sprawę z tego, że Bóg może doprowadzić nas do tego wspaniałego stanu, który obiecał.[7]

Przypisy

  1. R-5433:1, R-5405:5, R-4015:1, R-975:3
  2. R-1446:3
  3. R-58:4
  4. R-1446:3
  5. R-58:4
  6. R-1731:3
  7. R-5433:1, R-5433:4