List do Hebrajczyków 4:2
4:2 Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.
Komentarz
- Nie przydało się na nic
- Zakon zapewniał Żydom fizyczny odpoczynek w siódmym dniu, siódmym roku, w roku czterdziestym dziewiątym i pięćdziesiątym; Sabaty te symbolizowały lepszy odpoczynek.[1]
- Chociaż Żydzi przestrzegali siódmego dnia, to jednak w rzeczywistości nie weszli oni do odpocznienia, na który dzień ten wskazywał.[2]
- Nie dostrzegali niczego, co samo w sobie miało jakąkolwiek wartość. Pokłosie Żniwa[3]
- Nie zostało powiązane
- Z wiarą
- Izrael nie wszedł do rzeczywistego odpocznienia albo Sabatu, pomimo że gorliwie przestrzegał siódmego dnia. Nie okazał wiary, przez którą jedynie można cieszyć się tym odpocznieniem.[6]
- Wiara jest konieczna dla odpocznienia. Tylko przez wiarę można odnieść tryumf i zdać sobie sprawę z tego, że Bóg może doprowadzić nas do tego wspaniałego stanu, który obiecał.[7]