List do Hebrajczyków 6:6
6:6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.
Komentarz
- Gdy
- Co wskazuje na możliwość odpadnięcia chrześcijan od Boskiej łaski.[1]
- Odpadli
Zaprzeczyć samym podstawom Bożej łaski – okupowej ofierze Jezusa. R5684:4, 5315:2, 1459:4, 1250:3 Popełnili oni „grzech na śmierć” (1 Jana 5:16) – drugą śmierć, z której nie będzie podniesienia. R5100:5, 3260:3, 2707:1, 1459:1; CR375:6; SM515:1 Tacy budują charakter lub wolę tak daleką od harmonii z Bogiem i sprawiedliwością, że nadawać się będzie tylko do zniszczenia. R3674:1 Trwając w wędrówce według ciała, a nie według ducha. R3034:1 Moralne cofanie się. Popadanie w grzeszne praktyki, czynienie miejsca na grzech, zaprzestanie oporu względem przeciwnika i jego działaniom. SM773:2 Umyślny grzech, apostazja po stronie tych, którzy cieszyli się przywilejami poświęconych wierzących. R4908:5, 1962:2, 1250:3, 44:1 Umyślnie odrzucają Bożą łaskę, czy to przez otwarty grzech, czy to przez zaprzeczenie wartościom „krwi przymierza” (Hebr. 10:29). R724:6, 5391:2, 4835:2, 4435:1, 3202:1, 2698:1; F302 Umyślni grzesznicy przeciw pełnemu światłu i poznaniu. R5100:5, 1250:1 Ich grzech jest umyślny, w innym przypadku nazywany jest „bluźnierstwem przeciwko duchowi” (Mat. 12:31). R5293:2 Alternatywa w stosunku do kroczenia do doskonałości. R78:2 Jeżeli popełnilibyśmy błąd w naszym przymierzu ofiary, wówczas stracilibyśmy absolutnie wszystko. R5818:3 „Umyta świnia znów się tarza w błocie” (2 Piotra 2:22). F302; R2099:5, 260:6; Q653:1; SM715:T; NS382:4 Losem takich będzie zniszczenie – druga śmierć. Q641:1; R5315:5, 4921:1, 3995:6, 891:6 Jeżeli odpadną ci, których duchowe życie było kiedyś pokarmem dla nas samych, wówczas my sami powinniśmy przyswajać sobie ducha prawdy. R3250:6 Nie jako wyraz niewiedzy lub słabości. R3756:6, 2658:2, 1699:1, 1250:1; F167 Lecz nie jako czasowo pokonani przez słabości ciała. R3202:1, 260:6; F167, 368 Prawdopodobnie, nielicznych spotka druga śmierć. R2942:2, 1250:4, 875:6*, 281:1, 253:2, 44:1 Powtórnie odnowić – Odrodzić. R1459:1 Nakłonić ich do pokuty. R383:5 Nigdy nie będą mogli zostać odzyskani. R4628:3, 2707:1, 872:2 W sprawiedliwości i świętości. R1426:2, 5093:4, 4908:5, 3674:1 Źle wykorzystali swój udział w wielkim „okupie za wszystkich”. R4908:5, 5093:4, 5041:2, 1962:2, 253:2; F167; Q641:1, 653:1 Fakt, że imiona tych, którzy niegdyś zostali „zapisani w niebie” (Hebr. 12:23) mogą zostać „wymazane” (Obj. 3:5), jest oczywisty. R694:6 Nie byłoby stosowne, aby Bóg okazał swe miłosierdzie względem tych, którzy po jasnym poznaniu prawdy umyślnie, dobrowolnie i z aprobatą lubują się w grzechu. R3260:3 Pismo Święte obfituje w ostrzeżenia przed ukaraniem śmiercią po raz drugi, po tym uwolnieniu od pierwszej śmierci, czy to w sposób przypisany czy rzeczywisty. R1442:4 Bóg nie będzie miał nic więcej dla nas, nasza pogarda dla Jego miłosierdzia oznaczać będzie, że umrzemy drugą śmiercią. R5641:2 Do nas należy znajomość wypełnienia się tych zapisów Pisma Świętego, oraz unikanie wszelkiej społeczności z takimi bezowocnymi uczynkami ciemności. F630 Chociaż Pańska decyzja odnośnie większości Kościoła nie będzie objawiona aż do czasu „żniwa”, to jednak apostoł wspomina tutaj o przypadkach wyjątkowych. R2430:4 Nie ma to zastosowania do wielu w czasach Starego Testamentu, prawdopodobnie do nikogo. R3725:3 Pismo Święte nie wylicza wyłącznych warunków, dla których ktokolwiek mógłby umrzeć drugą śmiercią; zostanie ona wykonana na niektórych w czasie wieku Tysiąclecia. R5684:4, 5896:2, 383:5 Do pokuty – Na właściwą drogę. R3543:5 Przez doprowadzenie do pokuty. R1250:1 Ponieważ Chrystus nie zapłacił okupu za nasze umyślne grzechy. F167; R1250:1 W przypadku zbyt stwardniałych serc nie jest możliwa pokuta. R5452:5 Duchowa pycha niesie ze sobą ogromne niebezpieczeństwo, ponieważ trwanie w niej z pewnością skończy się drugą śmiercią. R5957:5, 567:2 Umyślne, celowe przestępstwa nie mogą być przebaczone, lecz muszą być odpokutowane – jeżeli zostały popełnione przeciwko pełni światła, wówczas kara nie może być inna jak druga śmierć. R2658:2, 5896:2, 4835:2, 1736:4, 1699:1; Q653:1 Smutek w przypadku grzechu i pragnienie powrotu do Bożej łaski są dowodami na to, że nie został popełniony grzech na śmierć, który nie może być odnowiony ku pokucie. . R2612:3, 1985:3, 1694:1, 1483:1, 1249:1 Oni sami ponownie krzyżują – Ci, którzy umyślnie grzeszą i traktują jako pospolitą drogocenną krew przymierza, którą byli uświęceni (odłączeni) (Hebr. 10:29). R4909:3, 1951:5; Q25:1; SM358:2 Ci, którzy cieszyli się pełnią sposobności w czasie obecnego Wieku Ewangelii i umyślnie odrzucili Chrystusa; w stosunku do takich nie możemy spodziewać się, że otrzymają kolejną szansę, aby Go odrzucić i ukrzyżować. R2051:6; Q641:1 Którzy przez otwarte wyznanie zostali naznaczeni jako synowie Boży i przedstawiciele Chrystusa na świecie. R567:1 „Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiaryza grzechy” (Hebr. 10:26). R2698:1 4908:5, 1962:2; F302, 368 Syna Bożego – Co zostało pokazane w dwukrotnym uderzeniu skały przez Mojżesza. R4058:1, 5957:5, 5333:3, 5315:5, 3077:4 Pierwsze uderzenie skały wskazywało na ukrzyżowanie naszego Pana, zaś drugie uderzenie skały wskazuje na ponowne krzyżowanie Syna Bożego i wystawianie Go na urągowisko. R5957:5 Dla pocieszenia tych, którzy mogą mieć wrażenie, że uczynili coś znacznie gorszego niż Mojżesz lub wykazali się mniejszą dbałością w oddawaniu Panu czci, możemy wskazać, że kara w tym przypadku była tak ostra, ponieważ była częścią typu. R5957:5 Urągowisko – Wskazuje na ten sam stan serca, który charakteryzował Żydów względem Jezusa, gdy był z nimi. R3756:6 Ponieważ Go wyznali i mieli jasne wskazówki w tym przedmiocie, są oni uznawani za winnych zignorowania Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. R567:1 Niektórzy ze zdeklarowanych naśladowców Jezusa, którzy zaprzeczają lub ignorują wartość pierwotnej ofiary, zaprzeczają krwi, która ich kupiła, uznawani są za tych, którzy popełnili grzech na śmierć. R3077:4; F302 Uderzenie skały przez Mojżesza przedstawiało publiczne, otwarte odrzucenie Jezusa i Jego nauki, oraz Jego sprawy. R5957:5 Wyrzuty sumienia Judasza przywiodły go nie do odnowienia lub zreformowania życia, lecz do samozniszczenia. R4907:5, 2283:6 Skoro poznanie i przestępstwo Adama zostało sprawiedliwie ukarane śmiercią, to poznanie i grzech Judasza nie mogło sprowadzić na niego niczego innego, jak drugą śmierć. R3127:4