List do Hebrajczyków 6:6

6:6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.

Komentarz

• Gdy
  1. Co wskazuje na możliwość odpadnięcia chrześcijan od Boskiej łaski.
• Odpadli
  1. Gdy wówczas odpadną (przekład Revised Version).
  2. Odpadnięcie od łaski.
  3. W grzech.
  4. Umyślnie i trwale odpaść od prawości.
  5. Z ich stanu ofiarujących kapłanów do umyślnego grzechu – utracić nowe życie, spłodzone w nich.
  6. Odrzucić prawdę od jej zupełnych podstaw.
  7. Wyrzec się Pana.
  8. Zaprzeczyć samym podstawom Bożej łaski – okupowej ofierze Jezusa.
  9. Popełnili oni grzech na śmierć – 1 Jana 5:16 – drugą śmierć, z której nie będzie podniesienia.
  10. Tacy budują charakter lub wolę tak daleką od harmonii z Bogiem i sprawiedliwością, że nadawać się będzie tylko do zniszczenia.
  11. Trwając w wędrówce według ciała, a nie według ducha.
  12. Moralne cofanie się. Popadanie w grzeszne praktyki, czynienie miejsca na grzech, zaprzestanie oporu względem przeciwnika i jego działaniom.
  13. Umyślny grzech, apostazja po stronie tych, którzy cieszyli się przywilejami poświęconych wierzących.
  14. Umyślnie odrzucają Bożą łaskę, czy to przez otwarty grzech, czy to przez zaprzeczenie wartościom krwi przymierza – Hebr. 10:29.
  15. Umyślni grzesznicy przeciw pełnemu światłu i poznaniu.
  16. Ich grzech jest umyślny, w innym przypadku nazywany jest bluźnierstwem przeciwko duchowi – Mat. 12:31.
  17. Alternatywa w stosunku do kroczenia do doskonałości.
  18. Jeżeli popełnilibyśmy błąd w naszym przymierzu ofiary, wówczas stracilibyśmy absolutnie wszystko.
  19. Umyta świnia znów się tarza w błocie – 2 Piotra 2:22.
  20. Losem takich będzie zniszczenie – druga śmierć.
  21. Jeżeli odpadną ci, których duchowe życie było kiedyś pokarmem dla nas samych, wówczas my sami powinniśmy przyswajać sobie ducha prawdy.
  22. Nie jako wyraz niewiedzy lub słabości.
  23. Lecz nie jako czasowo pokonani przez słabości ciała.
  24. Prawdopodobnie, nielicznych spotka druga śmierć.
• Powtórnie odnowić
  1. Odrodzić.
  2. Nakłonić ich do pokuty.
  3. Nigdy nie będą mogli zostać odzyskani.
  4. W sprawiedliwości i świętości.
  5. Źle wykorzystali swój udział w wielkim „okupie za wszystkich”.
  6. Fakt, że imiona tych, którzy niegdyś zostali zapisani w niebie – Hebr. 12:23 mogą zostać wymazane – Obj. 3:5, jest oczywisty.
  7. Nie byłoby stosowne, aby Bóg okazał swe miłosierdzie względem tych, którzy po jasnym poznaniu prawdy umyślnie, dobrowolnie i z aprobatą lubują się w grzechu.
  8. Pismo Święte obfituje w ostrzeżenia przed ukaraniem śmiercią po raz drugi, po tym uwolnieniu od pierwszej śmierci, czy to w sposób przypisany czy rzeczywisty.
  9. Bóg nie będzie miał nic więcej dla nas, nasza pogarda dla Jego miłosierdzia oznaczać będzie, że umrzemy drugą śmiercią.
  10. Do nas należy znajomość wypełnienia się tych zapisów Pisma Świętego, oraz unikanie wszelkiej społeczności z takimi bezowocnymi uczynkami ciemności.
  11. Chociaż Pańska decyzja odnośnie większości Kościoła nie będzie objawiona aż do czasu „żniwa”, to jednak apostoł wspomina tutaj o przypadkach wyjątkowych.
  12. Nie ma to zastosowania do wielu w czasach Starego Testamentu, prawdopodobnie do nikogo.
  13. Pismo Święte nie wylicza wyłącznych warunków, dla których ktokolwiek mógłby umrzeć drugą śmiercią; zostanie ona wykonana na niektórych w czasie wieku Tysiąclecia.
• Do pokuty
  1. Na właściwą drogę.
  2. Przez doprowadzenie do pokuty.
  3. Ponieważ Chrystus nie zapłacił okupu za nasze umyślne grzechy.
  4. W przypadku zbyt stwardniałych serc nie jest możliwa pokuta.
  5. Duchowa pycha niesie ze sobą ogromne niebezpieczeństwo, ponieważ trwanie w niej z pewnością skończy się drugą śmiercią.
  6. Umyślne, celowe przestępstwa nie mogą być przebaczone, lecz muszą być odpokutowane – jeżeli zostały popełnione przeciwko pełni światła, wówczas kara nie może być inna jak druga śmierć.
  7. Smutek w przypadku grzechu i pragnienie powrotu do Bożej łaski są dowodami na to, że nie został popełniony grzech na śmierć, który nie może być odnowiony ku pokucie.
• Oni sami ponownie krzyżują
  1. Ci, którzy umyślnie grzeszą i traktują jako pospolitą drogocenną krew przymierza, którą byli uświęceni (odłączeni) Hebr. 10:29.
  2. Ci, którzy cieszyli się pełnią sposobności w czasie obecnego Wieku Ewangelii i umyślnie odrzucili Chrystusa; w stosunku do takich nie możemy spodziewać się, że otrzymają kolejną szansę, aby Go odrzucić i ukrzyżować.
  3. Którzy przez otwarte wyznanie zostali naznaczeni jako synowie Boży i przedstawiciele Chrystusa na świecie.
  4. Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy – Hebr. 10:26.
• Syna Bożego
  1. Co zostało pokazane w dwukrotnym uderzeniu skały przez Mojżesza.
  2. Pierwsze uderzenie skały wskazywało na ukrzyżowanie naszego Pana, zaś drugie uderzenie skały wskazuje na ponowne krzyżowanie Syna Bożego i wystawianie Go na urągowisko.
  3. Dla pocieszenia tych, którzy mogą mieć wrażenie, że uczynili coś znacznie gorszego niż Mojżesz lub wykazali się mniejszą dbałością w oddawaniu Panu czci, możemy wskazać, że kara w tym przypadku była tak ostra, ponieważ była częścią typu.
• Urągowisko
  1. Wskazuje na ten sam stan serca, który charakteryzował Żydów względem Jezusa, gdy był z nimi.
  2. Ponieważ Go wyznali i mieli jasne wskazówki w tym przedmiocie, są oni uznawani za winnych zignorowania Baranka Bożego, który gładzi grzech świata.
  3. Niektórzy ze zdeklarowanych naśladowców Jezusa, którzy zaprzeczają lub ignorują wartość pierwotnej ofiary, zaprzeczają krwi, która ich kupiła, uznawani są za tych, którzy popełnili grzech na śmierć.
  4. Uderzenie skały przez Mojżesza przedstawiało publiczne, otwarte odrzucenie Jezusa i Jego nauki, oraz Jego sprawy.
  5. Wyrzuty sumienia Judasza przywiodły go nie do odnowienia lub zreformowania życia, lecz do samozniszczenia.
  6. Skoro poznanie i przestępstwo Adama zostało sprawiedliwie ukarane śmiercią, to poznanie i grzech Judasza nie mogło sprowadzić na niego niczego innego, jak drugą śmierć.