2 Księga Królewska 13:21
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
13:21 I stało się, gdy chowano jednego człowieka, tedy ujrzawszy swawolną kupę, rzucili onego człowieka w grób Elizeuszowy, który gdy był wrzucony, a dotknął się kości Elizeuszowych, ożył i wstał na nogi swoje.
Komentarz
- Ożył – Ten cud stał się, aby zwrócić uwagę króla na ostatnie do niego poselstwo, posłane przez Elizeusza[1]
Przypisy
- ↑ R-2354:249