Ewangelia św. Mateusza 24:34
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
24:34 Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało.
Komentarz
- To pokolenie
- Z greckiego genea, odnoszące się do ludzi żyjących współcześnie względem siebie, a nie do całego rodzaju.[1]
- Nie chodziło mu o pokolenie, do jakiego przemawiał, lecz o pokolenie, które będzie widziało wypełnienie się tych wszystkich rzeczy.[2]
- Można uznać, że chodzi tu o wiek, praktycznie o czasy obecne, od 1780 roku, daty gdy pierwszy znak miał miejsce, aż do roku 1880. Według naszego wyrozumienia, każdy przepowiedziany szczegół zaczął się wypełniać przed tą datą.[3]
- Ci, którzy kroczą w świetle obecnej prawdy, nie oczekują nadejścia wydarzeń, które już się wypełniły, lecz oczekują zakończenia tych wydarzeń, które teraz postępują.[4]
- Nie byłoby niekonsekwencją uznanie za pokolenie okresu od 1878 do 1914, 36,5 roku, mniej więcej połowy długości średniego czasu życia.[5]
- Pokolenie, które będzie świadkiem wypuszczania zielonych liści nadziei przez Izrael, ujrzy także zupełne wypełnienie zmiany dyspensacji, tak długo przepowiadane.[6]
- W odróżnieniu od słowa „regeneracja”; innymi słowy, on będzie obecny przed czasem restytucji, zanim przeminą ludzie tego wieku.[7]
- Plemię żmijowe – Mat. 23:33, ten ród albo klasa.[8]