List św. Pawła do Rzymian 11:27

11:27 A toć będzie przymierze moje z nimi, gdy odejmę grzechy ich.

Komentarz

• A to będzie przymierze moje
  1. Porozumienie.
  2. „Przymierze z nimi ode mnie” (Diaglott).
  3. Naturalne nasienie Abrahama jest nadal dziedzicem pewnych obietnic Bożych, które we właściwym czasie przyjdą do nich – wieki przywilej bycia pierwszym narodem między ludźmi w czasie wspaniałego królowania Mesjasza.
  4. Abraham będzie „ojcem wielu narodów”, jakie będą błogosławione przez Pośrednika Nowego Przymierza (Zakonu), pod rządami którego przyjdą one do harmonii z Bogiem i uzyskają wieczne życie przez okazywanie Mu posłuszeństwa.
  5. Nowe Przymierze (Zakonu).
  6. Nowe Przymierze zawarte z Izraelem, które będzie działać w sposób bardziej łaskawy niż przymierze Zakonu.
  7. Bóg oświadcza, że nie odrzucił swego ludu od tego Przymierza, lecz że pod rządami Nowego Przymierza otworzy ich oczy na Chrystusa jako na jedyną drogę nadziei nowego życia, kupionego Jego własną krwią.
  8. Św. Paweł nauczał, że niektóre Boże błogosławieństwa nadal pozostawały dla Żydów, lecz zamiast szukać Bożej łaski za pośrednictwem typów i cieni, powinni oni spoglądać na Chrystusa i jego pozaobrazowe wypełnienie Zakonu.
  9. Ziemska faza Królestwa Bożego w chwili ustanawiania będzie obejmować Żydów, ponieważ takie było porozumienie (albo przymierze) Boże z Abrahamem i jego cielesnym potomstwem.
  10. Którzy stracili swe wyższe, duchowe obietnice, ale którzy nadal są posiadaczami pewnych ziemskich obietnic, aby stać się przewodnim narodem ziemi, itd.
  11. Izrael jako naród posiadał pewne, niezbywalne obietnice, które dopiero odziedziczy jako naród.
  12. Przyszła łaska dla Izraela, zgodnie z pierwotnymi przymierzami.
  13. Jego obietnice uczynione ojcom.
  14. Izraelici nadal mają tę ziemską obietnicę, że staną się przewodnim narodem ziemi.
  15. Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida, i odbuduję jego ruiny, i podźwignę go, aby pozostali ludzie szukali Pana, a także wszyscy poganie, nad którymi wezwane zostało imię moje, mówi Pan, który to czyni – Dzieje Ap. 15:16-17.
  16. Lecz wspomnę o moim przymierzu z tobą w dniach twojej młodości i odnowię z tobą przymierze wieczne – Ezech. 16:60, Jer. 32:40, Jer. 31:31.
  17. Porównaj z Jer. 31:29-34 I Ezech. 18:2, Ezech. 18:4, Ezech. 18:20. Nowe Przymierze, wieczne przymierze będzie potwierdzone Izraelowi i Judzie, zaś w jego ramach otrzymają oni swe długo oczekiwane działy.
  18. Od czasu odrzucenia Mesjasza Izrael znosi męczarnie i nadal będzie je znosił, aż do czasu, gdy zostanie przywrócony do Boskiej łaski, zgodnie z warunkami Boskiego przymierza.
  19. Nowe Przymierze będzie ustanowione po „tych dniach” – po okresie Wieku Ewangelii przewidzianym dla rozwoju pozaobrazowego Izaaka.
  20. Nowe Przymierze obiecane Izraelowi, kiedy to ich grzechy zostaną zmazane i nie będą więcej wspominane, wejdzie w życie przy końcu Wieku Ewangelii, a nie na jego początku.
  21. Nie obejmie ono Izraela aż do chwili zakończenia Wieku Ewangelii.
  22. Obietnice te oczekują na chwilę, kiedy to mnogi Pośrednik zostanie skompletowany (w ofierze i wzbudzeniu do chwały); wówczas Izrael otrzyma dziedzictwo, na które oczekiwał przez trzydzieści pięć stuleci.
  23. Izrael i cały świat dostąpi miłosierdzia pod rządami Nowego Przymierza, zaprowadzonego, gdy tylko Królewskie Kapłaństwo zakończy wyznaczone im dzieło ofiary.
  24. Gdy duchowe nasienie zostanie skompletowane, błogosławieństwo Pana spłynie przez nasienie duchowe na nasienie ziemskie, wypełniając Boże obietnice dotyczące ziemi, od tak dawna oczekiwane.
  25. Bóg nie zawiera przymierza z grzesznikami. Skoro Chrystus kupił świat poprzez zaspokojenie sprawiedliwości na ich rzecz, będzie miał prawo otwarcia im błogosławionych przywilejów Nowego Przymierza.
  26. Czas “ucisku Jakubowego” wkrótce się zakończy – czas, gdy zostaną objęci [[Nowe Przymierze|Nowym Przymierzem z Bogiem, już wkrótce będzie bliski.
  27. Mesjasz zainauguruje to Przymierze wraz z ustanowieniem swego Królestwa.
  28. Jezus jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, na warunkach którego już wkrótce ustanowi swe Królestwo, dla błogosławienia Izraela i świata.
  29. Z pewnością, mamy dla nich radosną wieść o restytucji, możliwej do osiągnięcia pod ich Nowym Przymierzem.
  30. Gdy skończy się czas ofiarowania, wówczas błogosławiona możliwość społeczności z Bogiem oraz przywileje Przymierza zostaną ponownie otwarte dla Izraela, za pośrednictwem Nowego Przymierza, jakie wówczas Bóg z nimi zawrze.
  31. Z domem Izraela i z domem Judy zostanie zawarte Nowe Przymierze.
  32. Nie mógł mieć na myśli Przymierza Abrahamowego, ponieważ odziedziczyło je nasienie duchowe, zastępując nasienie naturalne.
  33. Nie może mieć na myśli Przymierza Zakonu, ponieważ ono przeminęło, niewolnica oraz jej syn zostali wygnani pod koniec Wieku Żydowskiego.
  34. Tak jak w przypadku Izaaka i Ismaela oraz Jakuba i Ezawa, dziedzicem obietnicy był młodszy; tak również i w przypadku duchowego Izraela, dziedzica głównej części błogosławieństw (lecz nie jedynych błogosławieństw), rozwija się on po cielesnym narodzie izraelskim.
  35. Ich czas „dwójnasobu” się zakończył, nastąpił czas odrodzenia Izraela, a gdy duchowy Izrael zostanie skompletowany i uwielbiony, wówczas światłość zacznie świecić na cielesnego Izraela.
  36. Istnieją ziemskie aspekty obietnic zarezerwowanych dla naturalnego nasienia Abrahamowego, poprzez które zostaną one rozciągnięte na wszystkie rodzaje ziemi, aby każdy, kto tego pragnie, mógł stać się „piaskiem na brzegu morza”.
  37. Perspektywy tych, którzy nie są świętymi, są całkowicie ziemskie – są to te same błogosławieństwa które zostały obiecane Żydom, z tym, że do nich przyjdą one najpierw.
  38. Boże Przymierze składa się z dwóch części: Po pierwsze, wypisze On swe prawo na sercach mięsistych, wykształconych w warunkach Nowego Przymierza; po drugie, Przymierze Abrahamowe wskazuje na fakt, że nasienie Abrahamowe będzie błogosławić wszystkich.
  39. Żydzi mieli wszelkie powody ku temu, aby przypuszczać , że Bóg zaszczycił ich naród, jako nasienie Abrahama, wyjątkową możliwością udziału w Królestwie. To oczekiwanie nie okaże się bezzasadne. Pan nie zmienił swego planu.
  40. Prześladowania, jakie mają miejsce w rozmaitych krajach, są „kijem” ich Pasterza, który ma na celu zbudzić Izrael i skierować ich serca ku obietnicom, których są dziedzicami.
  41. Gdy tylko Żydzi zaczną naprawdę doceniać ziemię obiecaną, wówczas obfite błogosławieństwa, połączone z tą ziemią, muszą stać się ich udziałem, zaś inspiracja wywołana tymi obietnicami poprowadzi ich ku niej z powrotem.
  42. W Ziemi Obiecanej będzie wystarczająco miejsca i zaopatrzenia dla Żydów, ziemi obiecanej Abrahamowi i jego potomkom jako dziedzictwo wieczne.
  43. Izrael będzie miał udział w tym dziele błogosławienia świata, lecz na niższym poziomie niż nasienie duchowe. Jako naturalne nasienie Abrahamowe będą oni pierwszymi, którzy otrzymają te błogosławieństwa.
  44. Utrata lepszej części nie powoduje zupełnego odcięcia Izraela od udziału w tym Przymierzu.
  45. Błogosławione możliwości, objęte Nowym przymierzem, zostaną otwarte dla [[Izrael|Izraela}}, zgodnie z Bożą obietnicą. Wówczas chętnie przyjmą oni Pośrednika Nowego Przymierza i niezwłocznie zaczną korzystać z błogosławieństw Przymierza.
  46. Wszystkim narodom zostanie dana możliwość stania się Izraelitami i brania udziału w błogosławieństwach żydowskiego Nowego Przymierza.
  47. Izrael jest narodem, który Bóg przewidział jako narzędzie do wykorzystania w swym dziele błogosławienia wszystkich rodzajów ziemi.
  48. Już wkrótce ziemskie nasienie Abrahama zostanie ocalone od swej ślepoty i stanie się beneficjentem Nowego Przymierza, biorąc udział w dziele rozdzielania wszystkim rodzinom ziemi Boskiego miłosierdzia.
• Z nimi
  1. Z nimi.
  2. Z narodem izraelskim, a nie z poganami.
  3. Tak jak syn marnotrawny powracający do domu Ojca.
  4. Jak tylko zakończy się dzieło Wieku Ewangelii, Bóg przywróci swe relacje z cielesnym Izraelem poprzez pozaobrazowego Pośrednika.
  5. Ortodoksyjni Żydzi, którzy nadal trzymają się nauk Zakonu i proroków i mają wiarę w [[Bóg|Boga, będą pierwszymi, którzy otrzymają błogosławieństwa nowego wieku.
  6. Za drugim przedstawieniem krwi pojednania w Miejscu Najświętszym, przy końcu tego wieku, Nowe Przymierze z Izraelem zostanie zapieczętowane i błogosławieństwo Pana obejmie Izraela.
• Gdy
  1. Gdy Bóg.
  2. Gdy Boski gniew wypali ich narodowe przewinienia.
  3. Apostoł odnosił się do Nowego Przymierza obiecanego temu narodowi oraz okoliczności, że ich grzech miał być odjęty w czasie, gdy Przymierze zostanie zapieczętowane – gdy stanie się czynne.
  4. Czas ten jeszcze nie nadszedł. Izrael nadal jest objęty Boskim potępieniem, chociaż mamy teraz sposobność przemawiać do nich i zapewniać ich, że czas ich wybawienia jest już bliski.
  5. Po zakończeniu Wieku Ewangelii zostanie im okazane darmowe przebaczenie z uwagi na Chrystusa; zostaną wówczas odnowieni do stanu bezgrzesznego, doskonałego człowieczeństwa, gdy Nowe Przymierze wejdzie w życie.
  6. Odkupiciel i jego współpracownicy będą Pośrednikiem Nowego Przymierza.
  7. Obietnice te są równie pewne jak Boże Słowo. One jedynie czekają, aż „tajemnica” mnogiego Pośrednika zostanie zakończona (w ofierze i wzbudzeniu do chwały).
  8. Tak jak Najwyższy Kapłan stawił się przed Bogiem „na naszą rzecz”, tak i o brzasku tysiąclecia przedstawi On, wraz ze swym Ciałem, cenę okupu „na rzecz wszystkich ludzi”.
  9. Gdy tylko Kościół zostanie skompletowany, Boże przymierze z Izraelem, Nowe Przymierze, zostanie zaprowadzone.
  10. „Nie ujrzycie mnie odtąd”. Potem spojrzą na tego, którego przebodli, zaś Pan wyleje na nich ducha modlitwy i błagania; wówczas ich zaślepienie zostanie od nich odjęte.(Zach. 12:10).
  11. Ktokolwiek dotykał Izraela, ten miał do czynienia z Panem, ponieważ Izrael był wówczas związany z Bogiem poprzez przymierze. W dniu dzisiejszym naród ten jest pozbawiony dawnej Boskiej ochrony, lecz ona jeszcze do nich powróci.
• Gdy zgładzę grzechy ich
  1. Izrael nadal tkwi w swych grzechach i nie zostanie od nich wybawiony prędzej, aż Kościół zostanie uwielbiony.
  2. Jeszcze nie nadszedł czas, gdy On (wielki Pośrednik Nowego Przymierza pomiędzy Bogiem a człowiekiem) zaspokoi wymagania Boskiej sprawiedliwości w stosunku do świata.
  3. Wówczas cały Izrael zostanie wybawiony od swego zaślepienia i wyobcowania od Boga.
  4. Wówczas ich grzechy zostaną zgładzone i nie będą więcej wspominane.
  5. Ich grzechy zostaną przebaczone, ich niegodziwość zostanie darowana i zostaną na nowo przyjęci do Boskiej społeczności.
  6. Dla Żydów będzie to oznaczać, że czas ich „dwójnasobu” się wypełnił, zaś „wyznaczony czas” dobiegł końca. (Izaj. 40:2)
  7. Ich grzechy zostaną usunięte dzięki pojednaniu przez tę samą drogocenną krew, która teraz dokonuje dzieła naszego pojednania.
  8. Grzechy świata nie zostaną zmazane, aż dobiegnie końca Wiek Ewangelii, dopóki nie zakończą się cierpienia Ciała Chrystusowego. Ten, który obecnie usprawiedliwia wierzących, usprawiedliwi wówczas i tamtych – wierzących w okup.
  9. Nasz Pan stał się ofiarą za grzech za nas, abyśmy mogli zostać uczynieni sprawiedliwością Bożą w Nim – narzędziami, za pośrednictwem których Jego zasługa zostanie zastosowana jako zaspokojenie grzechów świata.
  10. Przy końcu tego wieku wielki Najwyższy Kapłan pozaobrazowo zastosuje krew „kozła Pańskiego” za „grzech wszystkiego ludu”; obejmie to również grzechy Izraela (3 Mojż. 16:15).
  11. Pierwszym etapem zgładzenia grzechów Izraela jest zaspokojenie sprawiedliwości na jego rzecz. Ich potępienie musi zostać usunięte na poziomie Bożym. Wówczas ich grzechy zostaną stopniowo odjęte.
  12. Indywidualne grzechy Żyda, podobne do tych, które są udziałem całej ludzkości, a nie ich grzech narodowy; będzie to dokonywane stopniowo.
  13. Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze, aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa” – Dzieje Ap. 3:19-20. Powrót łaski do Izraela będzie miał miejsce w czasie [wtóra obecność|drugiej obecności]].
  14. Bóg otworzy ich niewidzące oczy i sprawi, że ujrzą Chrystusa takim, jaki jest – jako swego [[Odkupiciel|Odkupiciela}} od grzechu i Wybawiciela od śmierci i ich przymierza śmierci.
  15. Zmazanie grzechów w stosunku do świata w czasie Wieku Tysiąclecia rozpocznie się od cielesnego Izraela.
  16. Zgładzenie ich grzechów jest dla nich niezbędne, zanim będą mogli przyjąć Nowe Przymierze.
  17. Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania – Zach. 12:10.
  18. Jedną z lekcji, jaką możemy wyciągnąć z księgi Ozeasza jest to, że wszyscy „prawdziwi Izraelici” muszą pokutować: Weźcie ze sobą słowa skruchy i nawróćcie się do Pana! Mówcie do niego: Odpuść nam wszelką winę i przyjmij naszą prośbę, a my złożymy ci w ofierze owoce naszych warg! – Oz. 14:2.
  19. W owym dniu [gdy wiek ofiar, Wiek Ewangelii, zakończy się] dom Dawida i mieszkańcy Jeruzalemu będą mieli źródło otwarte dla oczyszczenia z grzechu i nieczystości – Zach. 13:1.
  20. Jeszcze nie zgładził ich grzechów. Nadal pozostają oni w zaślepieniu; jednakże grzechy całego świata mają być zmazane. Gdy nastanie nowa dyspensacja, Pan obdarzy naród łaską.
  21. Pan zamierzył zmazanie wszystkich grzechów – grzechów Izraela, grzechów tych, którzy tworzą Kościół Wieku Ewangelii oraz grzechów całego świata. Dla tej przyczyny został objawiony i umarł Chrystus.
  22. Bóg przebaczy grzechy tych, którzy przyjdą do harmonii z warunkami Nowego Przymierza i nie będzie więcej wspominał ich niegodziwości; będzie się z nimi łaskawie obchodził, jak gdyby nie ukrzyżowali Syna Bożego.
  23. Wtedy Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza; usunę z ich ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste – Ezech. 11:19).