List św. Pawła do Rzymian 14:1

14:1 A tego, który jest w wierze słaby, przyjmujcie, nie na sprzeczania około sporów.

Komentarz

• A słabego w wierze
  1. Określenie „słabego” pochodzi z greckiego słowa „astheneo”, które oznacza, w tym przypadku, moralną lub duchową słabość.
  2. Na początku wiara jest zawsze stosunkowo słaba; lecz Bóg nie gardzi dniem małych początków. „Trzciny nadłamanej nie dołamie”. Silni w wierze mają znosić słabych.
  3. Niezupełnie oddanego Chrystusowi.
  4. W więzach.
  5. Nie wszyscy jesteśmy jednakowo silni w wierze. Niektórzy słabi w wierze widzą, że Chrystus jest naszym Odkupicielem, lecz nie zdają sobie jeszcze sprawy z wolności, jaką mamy w Chrystusie.
• Przyjmujcie
  1. Słabsi bracia muszą być pozostawieni wolności ich sumień i winni być przyjęci jako bracia, zaś prawda sama musi stopniowo ich wykształcić.
• Nie wdając się
  1. Nie spotykajcie się, aby dyskutować wątpliwości niewierzącego, lecz aby potwierdzać wiarę wierzącego.
• W ocenę jego poglądów
  1. Nie byłoby mądrym dla nas, abyśmy zamknęli drzwi dyskusji i wyrażania odmiennych opinii tak szczelnie, aby wykluczyć wszystko, co mogłoby być uznane za błąd.
  2. Rozważanie tematów świeckich, nauk światowych i filozofii winno być wyłączone, a jedynym przedmiotem rozmów winno być rozważanie Boskiego objawienia.
  3. Zbór powinien widzieć różnicę pomiędzy podstawowymi zasadami doktryn o Chrystusie, a dyskusją zaawansowanych doktryn.
  4. Dyskusja nad kwestiami niefundamentalnymi winna być zawsze swobodnie dopuszczona; w tym celu powinny być zorganizowane odpowiednie nabożeństwa.
  5. Kontrowersje nie powinny być omawiane raz za razem, zaś jednostka nie powinna mieć wolności zakłócania i przerywania każdego nabożeństwa i każdego tematu kwestiami swego szczególnego zainteresowania.
  6. Niech kwestia, która kogoś szczególnie interesuje, będzie należycie przedyskutowana w wyznaczonym czasie, z osobami dobrze ugruntowanymi w Prawdzie; jeżeli zostanie uznane, że nie ma ona oparcia w Piśmie Świętym, niech jej zwolennik powstrzyma się od podnoszenia tego tematu na rok.
  7. Jeżeli nie będzie dozwolone, aby wygłosić myśl przeciwną, wówczas istnieje niebezpieczeństwo popadnięcia w stan chrześcijaństwa, gdzie nie ma możliwości znalezienia dostępu do uszu jego członków, gdyż każda próba postępu jest strzeżona.
  8. Jeżeli ktoś ma jakąś myśl, to nie będzie czuł się zaspokojony, jeżeli nie zostanie wysłuchany; gdy już zostanie w sposób rozsądny wysłuchany, wówczas winien on uznać niewłaściwość ponownego podnoszenia tej samej kwestii.
  9. Należy ufać, że dyscyplina, doświadczenie, wzrost w łasce i poznaniu stopniowo doprowadzi go do wolności, którą inni mogą osiągnąć szybciej.