List św. Pawła do Rzymian 14:19

14:19 Przetoż tedy naśladujmy tego, co należy do pokoju i do społecznego budowania.

Komentarz

• Dążmy więc
  1. Wszyscy, którzy stali się Nowymi Stworzeniami w Chrystusie.
  2. Zamiast rywalizować o nasze prawa i przywileje lub walczyć o nie.
• Co służy ku pokojowi
  1. Zamiast osądzać współczłonków poświęconego Ciała, powinniśmy okazywać im pełnię sympatii, zdając sobie sprawę z tego, że nie znamy ich wszystkich doświadczeń, trudności, okoliczności, dziedzicznych obciążeń.
  2. Zwracajcie uwagę na motywy i starania nowego stworzenia, a nie na ułomności lub błędy naczyń ludzkich.
  3. Przedstawiając prawdę w tak łagodny i uprzejmy sposób, aby wszyscy, którzy są z prawdy, mogli ją docenić i być w ten sposób wzmocnieni.
  4. Ten werset oraz wiele innych, a w szczególności: abyśmy ciche i spokojne życie wiedli, Ale mądrość, która jest z góry, jest (…) miłująca pokój, Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój – 1 Tym. 2:2, Jak. 3:17, Izaj. 26:3.
  5. Pomiędzy tymi, którzy przyjęli Chrystusa za swojego Zbawiciela, należy dopuścić najszerszy zakres wolności sumienia. Należy jednak rozróżnić kwestę wolności w sprawach sumienia od kwestii wolności w sprawach wiary.
  6. Wolność, za pomocą której Chrystus oswobadza, pozwala nam na spożywanie pokarmów bez ograniczeń, ale również na zachowywanie wstrzemięźliwości. Duch Chrystusowy wykorzystuje wolność w sposób pełen miłości, w duchu samoofiary dla korzyści innych.
  7. Zasady nie powinny być nigdy odrzucone, bez względu na okoliczności, lecz wolności i prawa osobiste mogą być często zignorowane z uwagi na interes innych, co jest miłe Bogu.
  8. Odmawiamy korzystania z naszych osobistych wolności, które mogą gorszyć innych, lecz nie powinniśmy naginać się do ludzi w każdym drobnym przypadku lub przesądzie. Możemy uczęszczać do nominalnego kościoła, ale nie brać udziału w mszy.
• Ku wzajemnemu zbudowaniu
  1. W czasie nabożeństw, należy starać się czynić dobrze i stawać się dobrym.
  2. Wszystko, co nie służy zbudowaniu, nie jest korzystne i nie powinno być źródłem radości ani nie powinno być praktykowane, bez względu na stanowisko prawa w tym względzie.
  3. Jest bardziej korzystne, aby sprawdzać stan swego wzrostu za pomocą wzrostu w miłości, niż aby czynić to jedynie w odniesieniu do wiedzy, chociaż wielkość zarówno w wiedzy jak i w miłości byłaby stanem idealnym.
  4. Osoba o słabszych zdolnościach w rozsądzaniu może być słabsza pod każdym względem, podatna na kierownictwo innych – na ścieżki, których ich sumienie nie akceptuje, w kierunku umyślnego grzechu, prowadzącego nawet aż na drugą śmierć.