Księga Psalmów - rozdział 19

19:1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. 19:2 Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje. 19:3 Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność, 19:4 Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było. 19:5 Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił. 19:6 A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę. 19:7 Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego. 19:8 Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu. 19:9 Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy. 19:10 Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe; 19:11 Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy. 19:12 Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką. 19:13 Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię. 19:14 I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego. 19:15 Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!