Księga Psalmów - rozdział 51

51:1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. 51:2 Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. 51:3 Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje. 51:4 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię. 51:5 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy. 51:6 Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim. 51:7 Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja. 51:8 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi. 51:9 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę. 51:10 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. 51:11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje. 51:12 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich. 51:13 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie. 51:14 Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię. 51:15 Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili. 51:16 Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję. 51:17 Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję. 51:18 Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz. 51:19 Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże! 51:20 Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie. 51:21 Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.