Księga Psalmów - rozdział 92

92:1 Psalm a pieśń na dzień sobotni. 92:2 Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy. 92:3 Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc, 92:4 Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem. 92:5 Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę. 92:6 O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje. 92:7 Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego, 92:8 Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki; 92:9 Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki. 92:10 Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość. 92:11 Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym. 92:12 I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje. 92:13 Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się. 92:14 Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną. 92:15 Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą; 92:16 Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.