Przypowieści Salomona - rozdział 11
11:1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się. 11:2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość. 11:3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich. 11:4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci. 11:5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada. 11:6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają. 11:7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje. 11:8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego. 11:9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają. 11:10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość. 11:11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone. 11:12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy. 11:13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy. 11:14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie. 11:15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest. 11:16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa. 11:17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje. 11:18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą. 11:19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci. 11:20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy. 11:21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie. 11:22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni. 11:23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość. 11:24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje. 11:25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony. 11:26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje. 11:27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań. 11:28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą. 11:29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu. 11:30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest. 11:31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.