1 Księga Mojżeszowa 2:7

2:7 Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota. I stał się człowiek duszą żywiącą.

Komentarz

• Stworzył Pan Bóg człowieka – Tu nie jest powiedziane o człowieku: „Niech ziemia wyda, albo niech woda wyda człowieka”
• Z prochu ziemi:
  1. Moc Boża działając na elementy ziemi, wytworzyła istotę ludzką, podobnie jak ta sama moc – energia – działając na elementy duchowe stworzyła aniołów i inne istoty
  2. Pierwszy człowiek, z którego powstał cały rodzaj ludzki jest ziemski, drugi człowiek będzie dawcą życia całemu rodzajowi ludzkiemu, sam Pan z nieba przy swym wtórym przyjściu
• I natchnął – Wyraz hebrajski naphach ^[H5301], tchnął
• Dech – Wyraz hebrajski: n'szamah ^[H5397] znaczy tchnienie, dech, oddech człowieka, siłę żywotną
• Żywota – Wyraz hebrajski: chaj ^[H2416] znaczy, żywy, życie, istota żywa
• I stał się człowiek – Tu nie mówi, że człowiek otrzymał
• Duszą żywiącą:
  1. Wyraz hebrajski: nephesz ^[H5315] znaczy, życie, stworzenie osoba, istota obdarzoną czuciem, jak inne stworzenia
  2. Pewien Metodyski kaznodzieja określa duszę, iż jest ona: „bez wnętrza i bez zewnętrza, bez ciała, bez kształtu lub części składowych, których można miliony pomieścić w skorupie orzecha”
  3. Adam był stworzony jako istota śmiertelna, tzn. w stanie, w którym śmierć jest możliwa