Ewangelia św. Mateusza 3:16

3:16 A Jezus ochrzczony będąc, wnet wystąpił z wody, a oto się mu otworzyły niebiosa, i widział Ducha Bożego, zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego na niego;

Komentarz

• A gdy Jezus

  Mając trzydzieści lat, był w wieku, w którym, według przepisów Zakonu, mógł się poświęcić..

• Został ochrzczony

  Symbol pełnego poświęcenia Jego życia, nawet do śmierci. Budował on fundament dla nowego porządku rzeczy.

  Poświęcił całe błogosławieństwo i łaskę, które przysługiwały Mu z tytułu Prawa Zakonu.

  Chrzest naszego Pana przewyższał chrzest Jana.

  Chrzest w wodzie naszego Pana nie był Jego rzeczywistym chrztem, a jedynie jego symbolem, czyli obrazem. Jego prawdziwe poświęcenie wykonało się poprzez śmierć, a zmartwychwstanie było Jego prawdziwym wywyższeniem.

  Nie jako grzesznik, ale jako ofiara za grzech.

  Nowy chrzest, nie dla grzeszników, a wyłącznie dla świętych; nie symbol oczyszczenia z grzechu, ale symbol ofiarniczej śmierci za grzechy innych.

  Tak jak chrzest Jezusa symbolizował Jego śmierć ofiarniczą za grzech, tak też i chrzest chrześcijan symbolizuje ich udział wraz z Panem w Jego ofierze.

  Symbolizuje złożenie, pogrzebanie człowieka Chrystusa Jezusa, okupu za wszystkich. – 1 Tym. 2:5, 6. Poprzez swą śmierć przedstawiał On ofiarnego cielca z żydowskiego Dnia Pojednania.

  Nie w Kościół Chrystusowy, ponieważ jeszcze go nie było aż do dnia Pięćdziesiątnicy, ale w początek nowej instytucji, w każdym znaczeniu tego słowa.

  To był symbol, a nie typ.

  Pismo Święte uczy nas, że jest to miłe dla Boga, gdy i my pokazujemy nasze poświęcenie poprzez symbol zanurzenia w wodzie tak, jak Jezus pokazał swoje poświęcenie również poprzez zanurzenie w wodzie. Postępujmy więc za Jego przykładem.

• Wystąpił z wody

  Podniesienie Jezusa z wody symbolizowało wzbudzenie Go z śmierci, w trzecim dniu po Golgocie. Poprzez podniesienie z wody reprezentował On pozaobrazowego Najwyższego Kapłana.

• I oto otworzyły się

  Łącząc Jego doświadczenia jako człowieka z Jego przedludzką znajomością Ojca.

  Wyższe, duchowe rzeczy, niebieskie rzeczy zostały przed nim otwarte.

  Rzeczy, których jako ziemski człowiek nie mógłby przyjąć, objawiające Boski zamiar odnośnie jego samego.

  Literalnie, rozwarły się.

  Jezus stał się świadomy pewnej ogromnej zmiany w swym stanie, w swej relacji z Ojcem i w swej relacji do rzeczy duchowych.

  Oświecenie przyszło poprzez przyjęcie Ducha Świętego.

  Dokładnie ten moment zaznaczył chwilę spłodzenia z Ducha naszego Pana i jak wierzymy, otrzymał On wtedy specjalną znajomość niebieskich zagadnień.

  Bez względu na to, jak doskonałym może być człowiek, nie może on przyjmować rzeczy duchowych. Człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego. – 1 Kor. 2:14

  Nam, podobnie jak Jezusowi, Ojciec nie tylko dostarcza lepszego zrozumienia naszych prób i obowiązków, ale również wyraźniejszego obrazu chwały, której dostąpią wierni.

  Umysły wszystkich, którzy zostali ochrzczeni w Jego śmierć (1), otwierają się na sprawy niebiańskie; (2) usłyszą głos Ojca mówiący, że teraz oto są Jego ukochanymi synami; i (3) sercom ich dany jest Duch Święty, pokój dający, łagodny i subtelny duch świętości.

• Niebiosa

  Zarówno w języku greckim, jak i hebrajskim, słowo niebiosa oznacza „wznioślejsze rzeczy”. W tym wypadku prawdy duchowe, wznioślejsze rzeczy, których wcześniej nie widział.

• I ujrzał

  Prawdopodobnie, tylko Jan zobaczył gołębicę.

  Jan otrzymał przywilej ujrzenia gołębicy i usłyszenia głosu z nieba, aby móc nieść o tym świadectwo.

• Ducha Bożego

  Świadectwo przedstawiające niewidzialne.

  Jezus mógł otrzymać ducha bez miary, podczas kiedy wszyscy niedoskonali członkowie Kościoła mogą posiadać jedynie jego ograniczoną część.

  Jezus musiał wyrzec się ludzkiej natury, zanim mógł otrzymać choćby obietnicę posiadania Boskiej.

  Nasz Pan wyrzekł się własnej woli, inaczej nie mógłby przyjść nad Jordan do Jana. Jednak Bóg poświadczył swoją wolę akceptującą poświęcenie się Jezusa dopiero wraz z symbolem którego Jezus dokonał nad Jordanem.

  Zobrazowany przez oliwę, którą namaszczano ofiarny przaśny chleb.

• W postaci gołębicy

  Uzewnętrznienie mocy Boga zstępującej na Jezusa.

  Znak pokoju i czystości, przedstawiający pełnię ducha miłości Jehowy dla Jezusa.

  Prawdopodobnie, strumień światła, który nie objawił się gwałtownie jak błyskawica, a delikatnie, jak gołębica.

  Gołębica była ulubionym obrazem dla Żydów jako ilustracja pokoju i zbawienia. Odpowiednio obrazowała łagodnego i cichego ducha wszystkich tych, którzy posiadają ducha świętości w Panu.

  Idącym za Jezusem nie dane było usłyszeć ani głosu z nieba, ani oglądać niebios, które się otworzyły, ani Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy; nie można się też spodziewać, że takiego doświadczenia dostąpią teraz. Zstąpienie Ducha Świętego w Dniu Zielonych Świątek było objawieniem, które służy całemu Kościołowi.

• Spoczął na nim

  Dając zapowiedź dziedzictwa Boskiej natury.

  Pomazanie. Jezus nie był Mesjaszem, Chrystusem, dopóki nie nastąpiło to namaszczenie.