Ewangelia św. Mateusza 7:15
7:15 A strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczem, ale wewnątrz są wilcy drapieżni.
Komentarz
- Fałszywych proroków
- Publicznych tłumaczy.[1]
- Niektórzy mówić będą przewrotnie i odciągną uczniów w swoim kierunku.[2]
- Grupy, która zniekształca prawdę, przytaczając argumenty wprawiające trzodę w zakłopotanie, okazującej wilcze skłonności.[3]
- Nie jest złem podejrzliwość mająca na celu wystrzeganie się fałszywych nauczycieli i nie jest obmową zwracanie na nich uwagi owiec.[4]
- W odzieniu owczym
- Tych, którzy pilnie i ostrożnie zakrywają wilczy charakter wyznaniami pobożności, aby oszukać i sprowadzić na manowce nieostrożnych.[5]
- Zapewniających, że są trzodą Pana; ale naprawdę nią nie będąc, ponieważ nie wierzą w wielką ofiarę złożoną raz na zawsze za ich grzechy.[6]
- Podczas kiedy owce nigdy nie staną się wilkami, niektórzy, będąc niegdyś owcami, po jakimś czasie wykazują wilczą skłonność i czerpią przyjemność z robienia wszystkiego, co mogą, żeby zaszkodzić trzodzie.[7]
- Oznacza podstęp i okłamywanie; chodzą jak owce, noszą owcze odzienie, ale nigdy nie będą prawdziwymi owcami.[8]
- Jakkolwiek łagodni, pełni blasku, wykształceni, subtelni byliby na zewnątrz, musimy poznać ich lepiej, niż wyłącznie na podstawie powierzchownych znaków, zanim ośmielimy się obdarzyć ich zaufaniem i powierzymy rolę przywódców trzody.[9]
- Wilkami drapieżnymi
- Klasą, która wypacza prawdę, psuje trzodę, przytacza argumenty wprawiające ją w zakłopotanie, niszczy nowe stworzenie, ciągnąc ich ku śmierci.[10]
- Chciwi, samolubni; Z chciwością wykorzystywać was będą przez zmyślone opowieści.– 2 Piotra 2:3 [11]
- Gotowi zniszczyć waszą wiarę w okup i w ten sposób zniszczyć was jako owce.[12]
- Głodni sławy i rozgłosu, ludzkich zaszczytów, skłonni zamienić interesy stada na osobiste korzyści.[13]
- Wilka nie można tolerować. Nie należy mu się miejsce na zgromadzeniach prawdziwych owiec, dopóki jego charakter nie zmieni się poprzez żal, skruchę i uległość wobec woli Boga.[14]
- Nie powinniśmy potępiać jako wilków ani zapierać się jako braci tych, których serca czy charaktery dowodzą, że należą do Pana, nawet jeżeli nie podążają i nie łączą się z nami w pełnieniu Jego służby.[15]