Ewangelia św. Mateusza 13:25

13:25 A gdy ludzie zasnęli, przyszedł nieprzyjaciel jego, i nasiał kąkolu między pszenicą, i odszedł.

Komentarz

• A kiedy ludzie spali
  1. Gdy apostołowie zasnęli.
  2. W nocy, w czasie ciemnych wieków, gdy wśród ludu Pańskiego przeważał duch senności względem prawdy.
  3. Nawet dziś jest to prawdą. Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi. – 1 Tes. 5:6
  4. Według bożego zamysłu, Kościół był wolny od kąkolu do chwili śmierci apostołów, żeby prawda została zaprezentowana do przyjęcia, bądź odrzucenia w najmniej korzystnym świetle, aby tylko prawdziwi Izraelici byli w stanie zostać naśladowcami Jezusa.
  5. W czasach apostołów szczególne dary, takie jak „badanie duchów”, umożliwiały zapobieganie dostawaniu się kąkolu do pszenicy, hipokryzji od przystępowania do Kościoła.
  6. Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody, nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą. – Dzieje Ap. 20:29-30
  7. Wielu z Pańskich naśladowców marzyło o nawróceniu świata, podczas gdy wielki przeciwnik, Szatan, siał kąkol ręką wolności pomiędzy nimi.
• Przyszedł jego nieprzyjaciel
  1. Wielki przeciwnik, Szatan.
  2. Miał wolną rękę.
  3. Szatan i jego poplecznicy, upadli aniołowie, spiskowali przeciwko Bożym zamiarom, mając nadzieję udaremnić je w czasie trwania tego wieku.
  4. Za pomocą ludzkich narzędzi.
• Nasiał kąkolu
  1. Fałszywa pszenica, ludzie o dużej wiedzy, którzy wypowiadają gładkie słowa, ale swoimi sercami są daleko od Pana.
  2. Hipokryci. Nominalni chrześcijanie, udający prawdziwych, aby zdławić pszenicę, o ile to możliwe.
  3. Pokolenie błędu, dzieci szatana.
  4. Błędy, bardziej lub mniej wykrzywiające każdą prawdę Bożego objawienia.
  5. Może być to nauka o moralności lub czystości w życiu, ale nie wywiedzie klasy królestwa.
  6. Unieważniające zasługi śmierci Chrystusa za pomocą imitacji.
  7. Nasieniem kąkolu jest fałszywa nauka, ludzkie filozofie i szatańskie doktryny.
  8. Odmiana życicy, która jest nie do odróżnienia od pszenicy aż do żniwa. Kłosy pszenicy pokornie pochylają się w dół, obciążone złotymi ziarnami, podczas gdy kąkol stoi wyprostowany, gdyż jego kłos jest lekki, a ziarna czarne.
  9. Nasiona życicy są trujące.
  10. Trujący, działa jako środek wymiotny.
  11. Taka działalność nie jest niczym dziwnym na Wschodzie lub w Palestynie.
  12. Tacy rządzili organizacjami Kościelnymi za pozwoleniem Pana, za jego też pozwoleniem prawdziwie poświęceni mają się w takich warunkach rozwijać.
  13. Osoby zwiedzione, błędnie nazywające się chrześcijanami, błędnie uczone przez władze kościelne.
  14. Duch rywalizacji, pod kierownictwem Przeciwnika, krok po kroku prowadził do powstania ostatecznej organizacji wielkiego sytemu Antychrysta – Papiestwa.
  15. Kąkol powstaje z błędu – fałszywych doktryn.
  16. Wraz z błędem, dotyczącym natury człowieka, że żyje on pomimo śmierci i nie potrzebuje zmartwychwstania, oraz dotyczącym Królestwa Bożego, że przyszło ono pod postacią Papiestwa.
  17. Poganie, nawróceni przez Papiestwo, nie odnieśli z tego żadnej korzyści, ponieważ w oczach Bożych nadal pozostali poganami, zostali zwiedzieni do bezmyślnego naśladowania czegoś, czego nie rozumieli ani nie czynili z serca.
  18. Od czasu śmierci apostołów do kościoła przyszło wielu hipokrytów, co więcej, oni zostali tam wręcz zaciągnięci i byli nakłaniani do przystąpienia, aby tylko zwiększyć liczbę wiernych.
  19. Wśród kąkolu znajduje się wielu szlachetnych, dobrych ludzi, którzy nie mają udziału w pszenicy, ponieważ nie są tej samej natury, nie zostali spłodzeni z prawdy.
  20. Bez wątpienia, kąkol powstaje z błędu, tak jak pszenica z ziaren prawdy.
  21. Fałszywe doktryny, fałszywe nauki.
  22. Ponieważ Przeciwnik nie był w stanie zniszczyć ziaren prawdy.
  23. Pewna ilość kąkolu powstaje wraz z pszenicą w każdym przypadku, i ten kąkol zbierany jest przez sługi, jak tylko zostanie rozpoznany; ale nasz Pan chciał pokazać nienormalny przypadek.
  24. Źródłosłów grecki sugeruje znaczenie celowego, złośliwego siania pomiędzy pszenicę, w celu zniszczenia całych zbiorów.
  25. Bardziej dowolnie, niż siana była pszenica.
• Między pszenicę
  1. Prawdziwych świętych, dzieci Królestwa.
  2. W jednym celu – aby zadusić pszenicę. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. – Efezj. 6:12
  3. Pszenica to powszechny pokarm na świecie; uważa się, że zawiera idealne proporcje składników odżywczych dla człowieka.