Ewangelia św. Mateusza 21:12

21:12 Tedy wszedł Jezus do kościoła Bożego, i wygnał wszystkie sprzedawające i kupujące w kościele, a stoły tych, co pieniędzmi handlowali, i stołki sprzedawających gołębie poprzewracał,

Komentarz

• Do świątyni
  1. Nie do pałacu Heroda albo Piłata, lecz będąc przedstawicielem Boga, Mesjaszem, postąpił właściwe wstępując do domu Ojca, jego pałacu – Świątyni.
  2. Świątynia zbudowana przez Heroda była tylko typem Kościoła Boga Żywego, w przyszłej chwale lub w obecnym upokorzeniu.
  3. Obrazując oczyszczanie poświęconej klasy świątnicy od roku 1878; każda samolubna czy cielesna myśl oraz cała światowość musi być odrzucona, aby Świątynia, jako mieszkanie Bożego Ducha Świętego, mogła być oczyszczona.
• I wyrzucił
  1. Jak mógł to uczynić każdy Żyd przestrzegający Zakonu.
  2. Rozpoczął wykonywanie swej władzy, jak przystało na duchowego króla, ganiąc tych, którzy naruszali świętość, Świątynię i jej teren.
  3. Uważamy, choć bez wystarczającego oparcia, że były dwa oczyszczenia.
  4. Odwiedzał Świątynię co jakiś czas jako Żyd i był świadkiem tych samych scen, lecz nie przeciwdziałał, co jest dowodem na to, że wydarzenie to miało miejsce jeden raz, po tym, jak nasz Pan objął urząd króla.
  5. Rozsądnym wydaje się przypuszczenie, że użycie siły podczas oczyszczenia Świątyni nastąpiło nie przed, a po objęciu władzy królewskiej, ukazanej w triumfalnym wjeździe do miasta.
  6. Ostatni werset odpowiedniego zapisu Ewangelii św. Jana, podobnie jak i inne Ewangelie, pokazuje wrogi stosunek, okazywany wobec Niego przez licznych przeciwników, co nie miało miejsca na początku Jego służby.
  7. W ten sposób wypełniło się proroctwo: Bo gorliwość o dom twój pożera mnie. – Psalm 69:10
  8. Był to akt obrazowy, wskazujący na to, że pod koniec tego wieku rozpocznie się sąd od Domu Bożego. (1 Piotra 4:17)
  9. Pod koniec Wieku Ewangelii, Bóg przewidział czas na oczyszczenie swej świątnicy, Świątyni – chrześcijaństwa. (Dan. 8:14)
  10. Ci, którzy wypełniają dzieło Boże z samolubnych pobudek, muszą zostać wypędzeni.
  11. Jest to konieczne, zanim Świątynia będzie gotowa, aby być wypełnioną chwałą Bożą i stać się miejscem modlitwy wszystkich narodów.
• Którzy sprzedawali
  1. Pozaobrazowe oczyszczenie, które jest obecnie w toku, obejmuje głównie tych, którzy sprzedają rzeczy duchowe.
• W świątyni
  1. Nie mieli prawa tego czynić na jej uświęconym terenie.
  2. Nie na terenie właściwej świątyni, ale na jej zewnętrznych dziedzińcach, które mimo tego należały do świątyni, do domu Bożego.
• Stoły
  1. Nie tylko przerywając ich pracę, ale sprawiając, że zajęli się poszukiwaniem swych monet.
• Wekslarzy
  1. Przedstawiają oni tych, którzy okradają ludzi poprzez przyjmowanie pieniędzy za coś, co nie jest jedzeniem.
  2. Którzy mieli zapewniony niezły interes, wymieniając pieniądze tych, którzy przybyli z daleka i nie będąc Żydami, musieli zaopatrzyć się w inną walutę, jaka była w obrocie w Świątyni.
  3. Pewien rodzaj podatku świątynnego miał być płacony w „szeklu świątynnym”, monecie, którą ostatni raz wybito w roku 140 p.n.e., wobec czego była ona rzadkością w czasach naszego Pana i miała dużą wartość.
  4. Również i dzisiaj, niektórzy w nominalnej świątyni handlują przywilejami, możliwościami i wiedzą. Katolicy są uczeni, że sami w sobie nie mają nic godnego do zaoferowania Bogu i muszą czynić to przez księży, protestanci często organizują kwesty i zbiórki pieniędzy.
• Stragany
  1. Nie wypuścił im gołębi na wolność, gdyż ta strata nie byłaby łatwą do naprawienia, lecz pozwolił właścicielom, by je zabrali.
• Handlarzy gołębiami
  1. Obcy przybysze z dalekich stron rzadko przywozili ze sobą gołębie lub baranki, które miały być następnie złożone w ofierze.