Ewangelia św. Mateusza 25:40
25:40 A odpowiadając król, rzecze im: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiekieście uczynili jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili.
Komentarz
- Cokolwiek uczyniliście
- Pomagając chorym na grzech powrócić do harmonii z Bogiem.[1]
- Czyniąc przygotowania do okazywania pomocy ludziom, gdy powstaną do życia.[2]
- Sąd świata w przyszłym wieku będzie bardzo podobny do sądu Kościoła w tym wieku, jeżeli chodzi o kwestie rozsądzania.[3]
- W obecnym wieku naszą próbą jest wiara, zaś ich próbą będą uczynki.[4]
- Jednemu z tych najmniejszych
- Jako że ludzkość w czasie Tysiąclecia nie będzie wzbudzona w całości za jednym razem (1 Kor. 15:23), każda kolejna grupa spotka się z pomocą ze strony wielu innych osób, którzy ich poprzedzali.[5]
- Moich braci
- Ci, którzy będą potrzebowali pomocy.[6]
- Ludzcy synowie Boży.[7]
- Ciało Chrystusowe.[8]
- Dzieci Boże, choć będą w ludzkiej naturze a On w boskiej. Wszyscy synowie Boży, czy to w ludzkiej, anielskiej czy boskiej naturze, są braćmi.[9]
- Będą oni braćmi tych, którzy są Pańscy, na wszelkich poziomach istnienia, dla członków Kościoła i zastępów anielskich.[10]
- Mnie uczyniliście
- Ktokolwiek służy tym, których Pan uznał za swych braci, w rzeczywistości służy jemu.[11]
- Nie ma to zastosowania do świata, ale do Kościoła.[12]
- W czasie wszystkich swoich cierpień, pociechą dla Kościoła było zapewnienie, że gdy oni cierpieli, on, jako współczujący przyjaciel, cierpiał wraz z nimi.[13]
- Czyż prawdziwa wierność i oddanie nie każe traktować krzywdy lub błogosławieństwa, które spotykają przyjaciela, jakby to spotykało nas?[14]