Ewangelia św. Mateusza 26:39
26:39 A postąpiwszy trochę, padł na oblicze swoje, modląc się i mówiąc: Ojcze mój, jeźli można, niech mię ten kielich minie; a wszakże nie jako ja chcę, ale jako ty.
Komentarz
- Nieco dalej
- Zdając sobie sprawę, że nawet jego najdrożsi przyjaciele nie są w stanie zrozumieć smutku sytuacji, w jakiej się znalazł.[1]
- Ja sam tłoczyłem do kadzi, bo spośród ludów żadnego nie było ze mną – Izaj. 63:3. Był sam, ponieważ tylko on był spłodzony z Ducha Świętego.[2]
- Sam udał się do Ojca, skupiając się swymi myślami na sobie i na swej relacji z Ojcem, oraz na publicznej hańbie swej próby.[3]
- Upadł na oblicze swoje
- Na kolana, twarzą do ziemi. Psychiczne cierpienie ogarnęło go z siłą, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczył.[4]
- Modlił się
- Nawet doskonała ludzka natura nie obeszła się w takiej potrzebie bez Boskiej pomocy.[5]
- Ojcze mój
- Nikt nie może czytać tego fragmentu z pełną świadomością bez zdania sobie sprawy, że coś musi być nie tak z popularną teorią głoszącą, iż nasz Pan Jezus był swym Niebieskim Ojcem, Jehową.[6]
- Niech mnie ten kielich
- Nie kielich śmierci, który nasz Pan miał wypić, lecz szczególna śmierć w hańbie i wstydzie.[7]
- Zadawał pytanie o konieczność publicznej pogardy i pogardy okazywanej wobec złoczyńcy.[8]
- Hańba, brak szacunku oraz potępienie wielce przyczyniły się do cierpienia jego doskonałej psychiki.[9]
- Pytanie było, czy był On absolutnie lojalny wobec Boga, w każdym szczególe? W przeciwnym wypadku, śmierć oznaczałaby dla niego wieczne unicestwienie; nie tylko utratę niebiańskiej chwały, lecz stratę wszystkiego.[10]
- Gdyby zawiódł w jakiejkolwiek części swego dzieła, wszystko zostałoby utracone, zarówno dla niego, jak i dla ludzi. Chociaż był doskonałym człowiekiem, zdawał sobie sprawę, że ciało, jakkolwiek doskonałe, nie było w stanie równać się z zadaniem.[11]
- Ten sam kielich, o którym mowa była podczas Pamiątki.[12]
- Minie
- Należy pamiętać, że Jego doskonały organizm był o wiele bardziej wrażliwy na ból i cierpienie tamtych chwil, niż gdyby to samo spotkało kogoś z upadłego rodu.[13]
- Nie jako ja chcę
- Jako człowiek.[14]
- Nie roszczę sobie żadnych praw ani nie podejmuję prób realizowania mych własnych zamiarów.[15]
- Ofiara Jego woli oznaczała ofiarę wszystkiego, co miał.[16]
- Nie szemrał ani nie buntował się.[17]
- Każda prośba winna zawierać stosowną myśl lub wyrażenie: Niech się dzieje Twoja wola, o Boże, a nie moja.[18]
- Prośba wszystkich tych, którzy są prawdziwie Pańscy we wszystkim – w sprawach doczesnych i duchowych.[19]
- Ale jako Ty
- Jak mój Niebieski Ojciec.[20]
- Dowodząc tym samym, że Jego zapewnienie Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże – Hebr. 10:7 nie było pustymi słowami.[21]
- Poddał się woli Ojca, dowodząc tym samym swej lojalności.[22]
- Chociaż w tamtym czasie najwyraźniej nie dostrzegał niezbędności każdego aspektu swej próby, to jednak zdawał sobie sprawę, że miłość Boża była zbyt wielka, aby dozwoliła na niepotrzebny ból; tym samym ufał Mu wszędzie tam, gdzie w tamtych chwilach nie mógł odkryć Jego nieodgadnionych dróg.[23]
- Wiemy, że wszystko, co nasz Pan czynił i czego wzbraniał się uczynić, było zgodne z wolą Ojca.[24]
Przypisy
- ↑ R-4707:3
- ↑ R-4707:5, R-3886:4, R-2467:2
- ↑ R-3885:3
- ↑ R-2774:1
- ↑ R-1801:4
- ↑ R-2773:3
- ↑ R-3886:2, R-5422:1, R-5421:2, R-1247:3
- ↑ SM-647
- ↑ R-5421:6
- ↑ R-4707:6, R-3886:2
- ↑ R-1801:3
- ↑ R-5421:3
- ↑ R-3885:3
- ↑ T-54
- ↑ SM-647
- ↑ Szablon:CR
- ↑ R-5422:1
- ↑ R-2140:3
- ↑ NS226-2-{{{3}}}
- ↑ T-54
- ↑ R-5421:3
- ↑ R-5421:6
- ↑ R-1808:4, R-959:6
- ↑ R-2037:5