List do Hebrajczyków 4:2

4:2 Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.

Komentarz

• Nie przydało się na nic
  1. Zakon zapewniał Żydom fizyczny odpoczynek w siódmym dniu, siódmym roku, w roku czterdziestym dziewiątym i pięćdziesiątym; Sabaty te symbolizowały lepszy odpoczynek.
  2. Chociaż Żydzi przestrzegali siódmego dnia, to jednak w rzeczywistości nie weszli oni do odpocznienia, na który dzień ten wskazywał.
  3. Nie dostrzegali niczego, co samo w sobie miało jakąkolwiek wartość. Pokłosie Żniwa
• Nie zostało powiązane
  1. Żydzi utrzymywali jedynie zewnętrzną formę albo cień, nie wiążąc tego z wiarą i nie rozróżniając jego pozaobrazu – odpocznienia serca.
  2. Żyd w swej niewierze dostrzegał jedynie literę, a nie to, na co Zakon wskazywał. Pokłosie Żniwa
• Z wiarą
  1. Izrael nie wszedł do rzeczywistego odpocznienia albo Sabatu, pomimo że gorliwie przestrzegał siódmego dnia. Nie okazał wiary, przez którą jedynie można cieszyć się tym odpocznieniem.
  2. Wiara jest konieczna dla odpocznienia. Tylko przez wiarę można odnieść tryumf i zdać sobie sprawę z tego, że Bóg może doprowadzić nas do tego wspaniałego stanu, który obiecał.