Księga Daniela 12:2

12:2 A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohańbienie i na wzgardę wieczną.

Komentarz

• Śpią w prochu – Licząc w to dobrych i złych .
• Ocucą się :

1. Jako wynik użycia władzy Michała .
2. Śmierć jest stanem zapomnienia, unicestwienia .

• Ku żywotowi – Wiecznie trwałemu w całej pełni doskonałym .
• A drudzy – Licząc w to Aleksandrów, Napoleonów, Neronów, Cezarów, papieży itp. .
• Na pohańbienie – Z którego jednak będą mogli powstać przez usiłowanie dojścia do restytucji, która będzie w procesie rozwoju .
• Wzgardę wieczną :

1. Najpierw, gdy wzgardzą sobą, przekonawszy się o swym upadłym stanie; umysłowym i fizycznym .
2. Wzgarda trwająca tak długo, dokąd niedoskonałość będzie trwać .
3. Wyraz hebrajski: ^olam  ^[H5769] przetłumaczony długo trwały, wieczny, nieokreślona wieczność albo do uzupełnienia .

• .