Ewangelia św. Marka 1:12
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
1:12 A zaraz Duch wypędził go na puszczą.
Komentarz
- A zaraz – Tu można zauważyć, że zaraz po chrzcie rozpoczęły się doświadczenia [1]
- Duch – Jego własny zmysł, nowy zmysł. Jest to wynik zupełnego ofiarowania się Bogu, który prowadzi nas na różne trudności, doświadczenia i próby [2]
- Aby mógł badać Słowo Boże, zachowane w doskonałej pamięci, a teraz zupełnie zrozumiałe mocą ducha, "Ale cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są z ducha Bożego" 1 Kor. 2:14 [3]
- Wypędził – Nigdy nie powinniśmy dobrowolnie wystawiać się na pokuszenia, lecz wiedząc o swoich słabościach powinniśmy ich unikać [4]
- Go – Jezusa a nie Boga, bo "Bóg nie może być kuszony we złem, a sam nikogo nie kusi" Jak. 1:13 [5]
- Na puszczę – W oddaleniu od przyjaciół, znajomych i przeszkód, aby mógł poznać prawdziwy cel, drogę, jaką powinien obrać ogłaszając się za Mesjasza [6]
- Aby mógł badać Słowo Boże zgromadzone w doskonałej pamięci, a teraz zupełnie zrozumiałe przez moc ducha świętego. "Cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są ducha Bożego" 1 Kor. 2:14 [7]