Ewangelia św. Mateusza 16:19

16:19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech.

Komentarz

• I dam ci klucze
  1. Symbolizują one moc otwarcia daną temu, kto został upoważniony do działania; jak to czasami się mówi, że ktoś „ma klucz do sukcesu”.
  2. Moc otwierania.
  3. Symbol mocy, upoważnienia, inicjatywy.
  4. Istnienie klucza wskazuje na obecność zamka. Oznacza to, że Królestwo Boże było zamknięte i nikt nie mógł do niego wejść.
  5. Nasz Pan nie otwarł wówczas drzwi do Królestwa w pełnym znaczeniu tego słowa, one nie mogły być otwarte aż do momentu zakończenia wielkiej ofiary na Kalwarii.
  6. Kluczem, którego wtedy użył Piotr, była prawda na czasie, która została mu uświadomiona przez Ducha Świętego.
  7. Klucze symbolizują moc i władzę. Potrzebował więcej niż jednego klucza, ponieważ Żydzi i Poganie stanowili odrębne społeczności; Poganie nie byli wówczas współdziedzicami, nie byli częścią jednego ciała.
  8. Określenie „klucze”, użyte w liczbie mnogiej, wskazuje na fakt, że miały być otwarte więcej niż jedne drzwi. Prawdę mówiąc, były tylko dwoje drzwi i tylko dwa klucze, po jednym do każdych drzwi, żydowskich i pogańskich.
  9. Pierwszy klucz został użyty w dniu Pięćdziesiątnicy, w celu otwarcia drzwi dla Żydów, trzy i pół roku później drugim kluczem otwarł on na oścież drzwi dla pogan.
  10. W roku 69 naszej ery zamknęły się drzwi łaski dla Żydów. Od tamtej pory mogą oni brać udział w Wysokim Powołaniu tylko na tych samych warunkach jak poganie.
  11. Nikt, ani Piotr, ani jakikolwiek inny człowiek nie może zamknąć drzwi, które raz zostały otwarte. Nasz Pan ma „klucz Dawida”. – Obj. 3:7
  12. Klucz Królestwa użyty przez Piotra był tak potężny, że za jednym razem 3000 ludzi uwierzyło ewangelii – sześć razy więcej niż przyjęło naszego Pana podczas trzech i pół roku jego działalności.
  13. Inni apostołowie byli także zaangażowani w tę pracę, lecz Piotr był ich przywódcą i głównym mówcą na początku prowadzenia dzieła Wieku Ewangelii.
  14. Drzwi te zostaną zamknięte na zawsze, gdy wszystkie mądre panny wejdą na wesele.
• Królestwa Niebios
  1. Które w chwili, gdy Jezus wymawiał te słowa, było niedostępne.
  2. Klasy powoływanej ze świata do sprawowania nad nim władzy wraz z Chrystusem.
  3. Nasz Pan używał zamiennie słów „Kościół” i „Królestwo”, wskazując na fakt, że Kościół jest początkiem Królestwa.
• Cokolwiek zwiążesz
  1. Każdy z apostołów, włączając w to Piotra.
  2. Tak jak Piotr był tylko jednym z węgielnych kamieni Kościoła, tak też był on tylko jednym z dwunastu, do których skierowana była ta wypowiedź. (Mat. 18:18)
  3. Nasz Pan nie przekazał żadnej władzy Piotrowi ani nie uczynił z niego pana nieba i ziemi; również żaden z pozostałych apostołów nie został zaszczycony taką godnością.
  4. Nie ma to zastosowania do całego Kościoła, lecz głównie do apostołów. – Jan 6:70, Jan 15:16, Obj. 21:14,
• Na ziemi
  1. Określenia wiązania i rozwiązywania były powszechne w tamtych czasach dla wyrażenia zakazu i pozwolenia.
  2. W odniesieniu do samych apostołów, możemy być pewni, że cokolwiek oni zakazali albo na cokolwiek oni pozwolili, było pod niebiańskim przewodnictwem i aprobatą.
  3. Jeżeli związali oni pewne doktryny i nauki, musimy być pewni, że związane i pewnie ugruntowane są one i w niebie.
  4. Było im dane zrozumieć, które zasady Zakonu Żydowskiego były wiążące w stosunku do Kościoła, a które nie były wiążące.
  5. Informując nas, że pewne grzechy, [[grzech|grzechy świadome nie podlegają przebaczeniu i mogą być w rzeczywistości grzechami na śmierć, na drugą śmierć.
• Będzie związane
  1. Musimy uznać apostołów za nieomylnych wyrazicieli woli Bożej.
  2. Oznacza to, że Bóg w szczególny sposób kontrolował ich wypowiedzi tak, że wszelkie ich decyzje i pisma mogą być uważane za poparte Jego autorytetem.
• Cokolwiek rozwiążesz na ziemi
  1. Na co dozwolisz w pismach apostolskich.
  2. Cokolwiek rozwiązali pod Prawem Mojżeszowym, uczynili to pod Boskim kierownictwem.
  3. Jeżeli powiedzieli oni, że któreś z żydowskich przykazań nie jest wiążące dla chrześcijan, wiemy, że jest to prawdą i że w niebie taka zmiana jest uznawana.
  4. Pokazane zostało w ten sposób, że pewne grzechy mogą być odpuszczone lub przebaczone: grzechy wynikające ze słabości, niewiedzy, które mogą być przypisane naszej upadłej naturze.
• Będzie rozwiązane
  1. Kierownictwo Pańskie uczyniło z dwunastu Apostołów pewnych przewodników dla Kościoła.
  2. Słowa te wypowiedziane były tylko do Apostołów i tylko do nich się odnosiły; do nikogo innego ani za ich czasów, ani później.