Ewangelia św. Mateusza 22:37

22:37 A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

Komentarz

• Będziesz miłował
  1. To jest prawo Boże i ono nigdy nie wygaśnie.
  2. Nikt nie będzie mógł być przyjęty przez Ojca, o ile nie spełni standardów tego prawa.
  3. Duchem prawa Bożego jest miłość.
  4. Każdy, kto kiedykolwiek osiągnie wieczne życie na jakimkolwiek poziomie, będzie musiał osiągnąć stan doskonałej miłości.
  5. Miłość do Pana będzie nakazywać posłuszeństwo wobec jego sprawiedliwych przykazań, miłość do bliźniego będzie popychać do czynienia dobrze wszystkim ludziom, w miarę możliwości.
  6. Niedotrzymanie tego przykazania jest bezpośrednią przyczyną wielkiego ucisku.
  7. Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc Zakonu jest miłość. – Rzym. 13:10
• Pana
  1. Jehowę.
  2. Stwierdzenie to nie stoi w sprzeczności z myślą, że powinniśmy miłować także Pana Jezusa, ponieważ apostoł mówi: Każdy, kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził, a każdy, kto miłuje tego, który go zrodził, miłuje też tego, który się z niego narodził. – 1 Jana 5:1
• Z całego serca swego
  1. Miłość taka nie czeka na rozkazy, lecz doprasza się możliwości służby.
  2. Posłuszeństwo wobec Zakonu pozwoliło Chrystusowi go wypełnić i stać się dziedzicem Przymierza Abrahamowego w tym samym czasie, gdy odkupił Adama i jego rodzaj.
  3. Miłość do Boga prowadzić nas będzie do wszystkich tych rzeczy, które są wpisane w jego Słowo.
  4. Miłować Boga oznacza poddanie Mu wszelkich innych zainteresowań i rzeczy dla Jego przyjemności.
  5. Suma naszego serca, centrum naszych uczuć.
  6. Gdy już wyznamy, że Boskie Prawo jest święte, sprawiedliwe i dobre, zdajemy sobie sprawę, że nie możemy go w zupełności wypełnić.
  7. Oddanie całego serca Bogu nie oznacza, że powinniśmy przestać miłować nasze rodziny i naszych braci.
  8. Jeżeli twoje serce nie jest w takim stanie, nie będziesz częścią Małego Stadka ani Wielkiego Grona. Wszyscy muszą osiągnąć taki poziom w swych sercach, albo zginą drugą śmiercią.
• I z całej duszy swojej
  1. Istnieniem.
  2. Nikt, poza doskonałym człowiekiem, nie byłby w stanie wypełnić tych wymogów.
  3. Każdy podział serca, umysłu lub duszy jest przekroczeniem tego przykazania.
  4. W ten sposób streścił Pan dziesięć przykazań, które same w sobie są zwięzłym uosobieniem całego prawa.
  5. Ostatecznie posłuszeństwo temu prawu będzie wymagane od wszystkich, którzy będą chcieli żyć na jakimkolwiek poziomie.