Ewangelia św. Mateusza 26:14

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

26:14 Tedy odszedłszy jeden ze dwunastu, którego zwano Judaszem Iszkaryjotem, do przedniejszych kapłanów,

Komentarz

  • Wtedy
    1. Bez wątpienia, uważał on, że skoro Jezus miał umrzeć, to równie dobrze mógł go sprzedać i wyciągnąć jakąś korzyść z tej transakcji.[1]
  • Judasz Iskariot
    1. Ten, który sprzeciwił się uczynkowi miłości i oddania okazanym przez Marię.[2]
    2. Przedstawia on tych, którzy dla ziemskich korzyści gotowi są wydać innych członków Ciała Pańskiego na cierpienia, przeciwności i zarzuty.[3]
    3. Judasz pochodził z południa Palestyny, podczas gdy pozostałych jedenastu apostołów z Galilei.[4]
    4. Uważa się, iż mając na względzie wyjątkowe zdolności do robienia interesów, Judasz został mianowany skarbnikiem społeczności apostołów.[5]
    5. Był bardzo krytyczny wobec Mistrza i doszukiwał się błędów. Uważał, że Jezus w zły sposób prowadzi kampanię w celu objęcia tronu.[6]
    6. Był zaznajomiony z niebiańskim darem i mocą przyszłych wieków (Hebr. 6:4,5) nie poprzez bezpośrednie przyjęcie ducha, lecz pośrednio, poprzez błogosławieństwa, jakie spływały na apostołów poprzez naszego Pana.[7]
    7. Był usprawiedliwiony z wiary; przyjął naszego Pana jako Mesjasza.[8]
    8. Nie widzimy żadnych powodów, aby uważać, że Judasz był złym człowiekiem w chwili, gdy został wybrany przez Jezusa do grona dwunastu apostołów.[9]

Przypisy

  1. R-3878:6
  2. R-2744:5, R-3878:4
  3. R-3366:6
  4. R-5552:1
  5. R-5552:1
  6. R-4487:5
  7. R-4488:2, Q-382.5, Q-639.1
  8. Q-639.1
  9. R-5552:1, R-3887:4