List św. Pawła do Rzymian 16:17
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
16:17 A proszę was, bracia! abyście upatrywali tych, którzy czynią rozerwania i zgorszenia przeciwko tej nauce, którejście się wy nauczyli; i chrońcie się ich.
Komentarz
- Się strzegli tych
- Chciwych, głodnych wilków w owczej skórze.[1]
- Należy zwracać uwagę na nauczycieli, którzy preferują podziały i odwracać się od nich.[2]
- Należy „naznaczyć” sposób postępowania takich, którzy oddzielili się od nas, ponieważ nie byli z nas – 1 Jana 2:19 i doprowadzić takie zachowania do zaniku.[3]
- Nie możemy pozwolić, aby jakakolwiek ich gorzkość wdarła się do naszych serc albo żeby wymknęła się nam z ust lub piór. Czyż uderzylibyśmy ślepego? Z pewnością nie.[4]
- Szatan nadal działa w synach opornych – Efezj. 2:2. Musimy się zatem strzec tego ducha nieposłuszeństwa w naszych sercach – jakiegokolwiek oddzielenia od Pana.[5]
- Unikajcie ich społeczności tak, jak byście unikali zarazy albo nieprzyjemnego zapachu, albo iskier z płonącej stodoły sąsiada.[6]
- Jeżeli uczyniliśmy wszystko, aby zatrzymać współczłonka przy naszej miłości i przy prawdzie, a on mimo to odejdzie, wówczas powinniśmy podejść do sprawy ze spokojem.[7]
- Nie jest naszą sprawą osądzanie, potępianie ani obmawianie ich, lecz współczucie i modlitwa za nimi. Naszą rzeczą jest ganić gorzkość ducha. Unikanie ich przez pewien czas może być najlepszą lekcją, jaką możemy im dać.[8]
- Nasi wrogowie stają się w sposób nieświadomy naszymi najlepszymi przyjaciółmi, gdy ich oszczerstwa pogłębiają w nas niebiańskie łaski. Niech czynią, co chcą najgorszego, w ten sposób tylko obdarzają nas Bożym zwycięstwem przebaczenia.[9]
- Bezbożna polityka kompromisów dnia dzisiejszego nie może prowadzić do stwierdzenia, że pomiędzy poświęconymi powstanie ktoś, kto by „przeinaczał prawdę”, lecz powinna spowodować, że wszyscy wierni mają się mieć na baczności.[10]
- Unikajcie kłótni i sporów, chyba że jest to nie do uniknięcia, a wówczas niech kierują nią pragnienia pełne miłości.[11]
- Ostrzegajcie nieposłusznych: tych, którzy oddalają się od ducha Chrystusowego, ciekawskich, którzy nie pracują; niemoralnych i niesprawiedliwych, którzy przeinaczają Pismo; nieporządek doktrynalny jest jednym z głównych problemów.[12]
- Jeżeli ktoś ma dar prowadzenia dyskusji, bronienia którejkolwiek strony sporu, wedle swego uznania, dumnego bronienia swej liberalności, takiego Pan ukarze, lecz może on być odnowiony ku pokucie.[13]
- Gdy tylko zauważymy, że jakikolwiek nauczyciel myli się co do jednej i żywotnej kwestii – okupu – unikając, błędnie tłumacząc i źle stosując to słowo i doktrynę – wówczas nie powinniśmy mieć z nim nic więcej do czynienia.[14]
- Należy unikać pomagania takim osobom w obieraniu na stanowiska lub w jakiejkolwiek innej kwestii, jeżeli tylko widzicie, że nie znajduje się on na bezpiecznej pozycji. Nie wyrażajcie się względem niego równie swobodnie jak wobec tych, którzy znajdują się w bliższej harmonii.[15]
- Preferujcie towarzystwo tych, którzy są w duchu i społeczności prawdy.[16]
- Nie czyńcie sobie z nich bliskich przyjaciół, nie wybierajcie ich na starszych. Nie wspierajcie nikogo, kto ma potrzebę sporów.[17]
- Przesiewanie musi trwać aż do końca.[18]
- Wzniecają spory
- W wyniku braku miłości i pokory oraz niemiłych słów.[19]
- Duch stronniczości prowadzący do podziałów jest dowodem cielesności, ducha światowego. Koryntianie dzielili się na grupy, dając dowód istnienia ducha egoizmu, stronniczości i nie doceniali jedności Ciała.[20]
- Niech prawda czyni rozdział.[21]
- Jedność myśli, umysłu i czynów, jaka jest wymagana od Kościoła Bożego, może być widoczna zarówno w tym wersecie jak i w innych, łącznie z: A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza – Dzieje Ap. 4:32. [22]
- Wbrew
- Jeżeli „wilki okrutne”, „oszczercy”, „kłótliwi” uczęszczaliby na nabożeństwa ludu prawdy, winni być oni traktowani zgodnie z literą Słowa Bożego, aż poczują się skrępowani.[23]
- Nauce
- Którą przyjęliście
- Unikajcie ich
- Nie traktujcie ich jak wrogów; miejcie nadzieję, że powrócą oni do lepszego ducha.[27]
- Nie powinniśmy pozwolić, aby jakakolwiek gorzkość z nimi związana wdarła się do naszych serc, bez względu na to, co oni mogą powiedzieć lub uczynić względem nas.[28]
- Nie oznacza to ekskomuniki. Unikanie ich przez pewien czas może być najlepszą nauką.[29]
- Napominajcie ich poprzez unikanie. Pokażcie im, że nie sympatyzujecie z takim kłótliwym, nie świętym duchem.[30]
- Apostoł nie wskazuje, aby uznać takiego za heretyka i nie mieć z nim nic do czynienia. Nie należy jednak mieć z nim zbyt wiele społeczności, należy być względem niego nieco bardziej chłodnym.[31]
- Apostoł Paweł nie był człowiekiem kompromisu. Nie zalecał łagodnego traktowania wilków. Nie powiedział, że musicie nazywać ich braćmi.[32]
- Nie traćcie czasu na badanie „błędów niegodziwców”; lecz im większe będzie nasze poznanie Pana, tym bliższa będzie nasza z Nim znajomość, tym większe będzie nasze niezachwianie.[33]
Przypisy
- ↑ R-1558:6
- ↑ R-1571:2
- ↑ R-4531:4, R-4531:5
- ↑ R-4483:5
- ↑ R-4469:5
- ↑ R-4381:4
- ↑ R-4375:5
- ↑ R-4327:2
- ↑ R-1665:2
- ↑ R-1589:2
- ↑ R-4540:6
- ↑ R-1575:3
- ↑ R-1482:5
- ↑ R-1453:4
- ↑ Q-226.8
- ↑ Q-148.2, R-1130:6
- ↑ Q-30.6
- ↑ R-1279:5
- ↑ R-4299:3
- ↑ R-1571:3
- ↑ R-1279:6
- ↑ R-1130:5
- ↑ R-4461:4
- ↑ R-1453:4, R-1482:5
- ↑ R-2368:6
- ↑ R-1453:4
- ↑ R-4540:6
- ↑ R-4483:5
- ↑ R-4327:2
- ↑ R-4318:3
- ↑ Q-227.T
- ↑ R-1559:1
- ↑ R-3215:2