List św. Pawła do Rzymian 4:5

4:5 Nie robiącemu zaś, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, przyczytana bywa wiara jego za sprawiedliwość.

Komentarz

• Wiarę
  1. Nie ma zasługi w samej wierze; nie jest ona sprawiedliwością ani nas nie usprawiedliwia, lecz jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę.
• Poczytuje mu się
  1. Uznaje się.
  2. Mimo iż może nie był on wówczas nieskazitelnego charakteru, to jednak Abraham posiadał coś, co mogło zaowocować świętością, zaś Bóg poczytał początek tego dzieła za zakończone.
• Za sprawiedliwość
  1. Usprawiedliwienie.
  2. Uwielbienie starożytnych świętych okazywane swemu Stworzycielowi i posłuszeństwo wobec Jego Słowa obietnicy wskazywało na fakt, że ich serca były pełne ufności i właściwego ducha tak, że Bóg mógł uznać je za doskonałe.
  3. Abraham był usprawiedliwiony przez wiarę i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
  4. Nasze wysiłki kroczenia według ducha są liczone nam za sprawiedliwość.
  5. Przez Jezusa, który z własnej woli nas zastąpił.