List św. Pawła do Rzymian 8:20

8:20 Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,

Komentarz

• Gdyż stworzenie
  1. Werset ten, za wyjątkiem ostatnich dwóch słów, jest dobrze oddany w przekładzie Rotherhama jako wtrącenie.
  2. Ludzkość.
• Poddane znikomości
  1. Kruchości – umysłowej słabości, moralnej słabości, fizycznej słabości; w drodze dziedziczenia.
  2. Poddane uciskowi w niewoli.
  3. Stworzenie zostało poddane obecnemu stanowi pozbawionej życia niemożności i niemocy, kruchości.
  4. Indywidualny grzech, za wyjątkiem pierwszego człowieka, nie ma nic wspólnego z dziedziczną śmiercią, która rozciąga się na całą ludzkość.
  5. W przeciwieństwie do nauczania ewolucjonistów.
• Nie z własnej woli
  1. Na rachunek grzechu.
  2. Bóg był odpowiedzialny, odciął nas od społeczności z sobą i uczynił to sprawiedliwie.
  3. Ludzkość nie wybrała dobrowolnie stanu umierania. Bóg to uczynił.
  4. Ponieważ zarówno skaza grzechu jak i potępienie na śmierć przeszły na nich wszystkich, zanim się narodzili.
  5. Dozwolenie złego.
• Z woli tego
  1. Jehowy.
  2. Z powodu przestępstwa Adama.
• W nadziei
  1. Że wielu po doświadczeniu grzechu chętnie go odrzuci wraz z karą.
  2. Bóg dał człowiekowi podstawę nadziei na przyszłe wybawienie z więzów grzechu i śmierci.
  3. Nadzieja jest przymiotem charakteryzującym istoty skończone. Bóg nie ma nadziei, On wie.
  4. Łączy wersety 18 i 21.