List do Hebrajczyków 4:11

4:11 Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa.

Komentarz

Starajmy się tedy
1. Usiłujmy, dążmy.^[1]
2. Nie ustawajmy w pracy, lecz pracujmy nad wykorzenieniem egoistycznych skłonności, które mogłyby prowadzić nas wbrew Bożej woli. Pokłosie żniwa^[2]
Wejść do owego odpocznienia
1. Z greckiego „zachowywanie sabatu”.^[3]
2. Odpocznienie w wierze, a nie rzeczywiste.^[4]
3. Należy ono do nich tak długo, jak przez wiarę trwają w Chrystusie, w Bogu.^[5]
4. Przez ufność w zakończone dzieło Pana Jezusa wykonane na naszą rzecz.^[6]
5. Którego nie zabierze im żaden człowiek.^[7]
6. Sabat – rzeczywiste odpocznienie doskonałego stanu.^[8]
Przykładem nieposłuszeństwa
1. Cielesnego Izraela.^[9]
2. Okazanego przez Żydów, którzy zachowywali dzień siódmy, lecz nigdy nie wiedzieli, co on oznacza.^[10]
3. Niewiara doprowadziła cielesny Izrael do nieposłuszeństwa i przekory, powodując ich odrzucenie.^[11]
4. Nie okazali wiary.^[12]
5. Apostoł Paweł ostrzega Izrael duchowy, aby nie upadł w ten sposób i nie stracił łaski, jak stało się to w przypadku [[Izrael|cielesnego Izraela.^[13]
6. Wielka rzesza Izraela duchowego upada – oni również stracą posiadaną łaskę.^[14]