Ewangelia św. Mateusza 7:12

7:12 Wszystko tedy, co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, tak i wy czyńcie im; tenci bowiem jest zakon i prorocy.

Komentarz

• A więc

  W odniesieniu do powyższego; oznaczając, że będzie to próba, dzięki której będziemy mogli zauważyć i ocenić, w jakim stopniu nieprawidłowo oceniamy pobudki i intencje innych.

  Kończąc ten temat wyszukiwania wad, wytykania win, potępiania i krytykowania.

• Wszystko, cobyście chcieli

  Pan kierował te słowa do swych uczniów.

  Nie jest to zasada miłości, ale sprawiedliwości.

  Bycie sprawiedliwym wobec swojego sąsiada w sposób, w jaki chcielibyśmy, aby nasz sąsiad był sprawiedliwy wobec nas, jest esencją Boskiego Prawa danego Żydom – prawa, z którego mieli czerpać zasady traktowania innych.

  Według tej złotej miary, jakże niewiele przykrych i złych słów, czy oszczerstw, byłoby wypowiedzianych, bowiem jak niewielu chciałoby słyszeć je od innych w stosunku do siebie.

  Fakt, iż nie chcielibyśmy, aby inni myśleli o nas małodusznie, czy podle, powinien przyczynić się do tego, że będziemy myśleć o innych w sposób bardziej wspaniałomyślny i mniej podejrzliwy.

  Zakładając, że będąc w nędzy, pragnęlibyśmy, aby niektóre z dzieci Bożych pomogły nam i stąd czynilibyśmy wobec innych tak samo, byłoby błędnym zastosowaniem tej zasady.

  Nie jest napisane, abyśmy czynili wobec naszego sąsiada to, co on chciałby, abyśmy czynili, ponieważ może on pragnąć rzeczy nierozsądnej i wygórowanej.

  Gdyby Jezus miłował nas jedynie w odniesieniu do Złotej Zasady, nie oddałby za nas życia; Jezus zrobił więcej i oczekuje od swoich naśladowców, aby wobec siebie również czynili więcej.

• Aby wam ludzie

  Szczególnie bracia w Panu i ci, którzy są od was zależni.

  Zasada ta znajdzie swe zastosowanie do całego pogańskiego świata oraz warstw społecznych w Tysiącleciu, jednak teraz znajduje zastosowanie głównie w stosunku do domowników wiary.

• Czynili

  Narzucając jedynie rozsądną marżę na sprzedawane dobra i licząc na to, że zapłaci się rozsądną cenę temu, który sprzedaje.

  Wyzbywając się złości, złośliwości, nienawiści, konfliktów, walki, zawiści, zazdrości, oszczerstw itd.

• To i wy im czyńcie

  To jest zasada pozytywna, aby czynić dobro, a nie negatywna, żeby powstrzymywać się od czynienia zła.

  Zasada ta nie wyraża pełni obowiązków chrześcijanina, ale wyznacza najniższy standard, którym musimy się kierować w naszych stosunkach z innymi – sprawiedliwość.

  Nowe stworzenia muszą ze wszystkich sił starać się oddawać sprawiedliwość.

  Musimy również być sprawiedliwi w słowach i myślach.

  Apostołowie nazywają tę regułę „zasadą wolności”, prawem doskonałym.

  Zasada odnosi się do mężów, żon, dzieci, rodziców, braci i sióstr.

  Odniesienie do Kościoła.

  Złota zasada jest ideałem dla pracującego Chrześcijanina.

  Złota zasada jest pogardzana i odrzucana, jako niepraktyczna.

  Nic, poza zupełnym oddaniem Panu, nie umożliwi życia w zgodzie z zasadami złotej reguły.

  Ten, kto stosuje złotą regułę podczas sześciu dni pracy, z pewnością dochowa wierności w dniu siódmym; jednak będąc oddanym złotej zasadzie tylko jednego dnia, nigdy nie uzyska się Boskiej pochwały.

  Stosowanie złotej reguły jest niezbędne dla kształtowania charakteru, nie tylko, żeby rozwijać w sobie słuszność i sprawiedliwość, ale również, aby rozwijać ducha miłości i bezinteresownej pracy na rzecz innych.

  Tylko kiedy jesteśmy życzliwi wobec innych, możemy się spodziewać życzliwości Boga wobec naszych słabości i wad.

  Chrześcijanin musi spełniać dodatkowe wymagania według Nowego Prawa, nadanego przez Pana. Musimy „kochać się nawzajem” w takim stopniu, jak nasz Odkupiciel kochał nas – poświęcając samego siebie, nawet na śmierć.

  Mówiąc niepochlebną prawdę, pogwałca się prawo miłości, złotą regułę.

  Zachowując się życzliwie, będąc łagodnymi w mowie i cierpliwymi wobec słabości, nie oczekującymi zbyt wiele.

  Pracując na rzecz innych w sposób i w rytmie, jaki Bóg zaplanował na teraz; odkładając na później sprawy, które Bóg przewidział w przyszłości (zbawienie świata).

  To jest właśnie złota reguła; dla porównania, zasada Konfucjusza: „Nie czyń drugiemu, co tobie niemiło”, może być uznana za bezczelną regułę.

• Taki bowiem jest zakon i prorocy

  Nie standard ewangeliczny, nie standard miłości, ale sprawiedliwości.

  Złota reguła jest krótkim podsumowaniem Boskiego Prawa.

  Słuszne żądania zakonu - Rzym. 8:4.