Ewangelia św. Mateusza 9:14

9:14 Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?

Komentarz

• Dlaczego my

  Celem postu było osiągnięcie jednej z dwóch rzeczy: pokazanie pokuty lub przyprowadzenie stanu serca bliżej do jedności z Panem.

  Od dawien dawna uznawano post za wielką pomoc w pobożności.

• Pościmy

  Nie oznaczało to zupełnego powstrzymywania się od jedzenia, lecz jedynie powstrzymywanie się od przypraw i rarytasów.

  Ludzie bardziej światli na świecie uznają i praktykują rodzaj postu lub samozaparcia każdego dnia życia. Ich celem jest życie, więc tak jedzą i piją, aby być z nim w harmonii.

  Wydaje się, że zwyczaj postu, chociaż nie nakazany przez Pana, był korzystny fizycznie, a czasami również i duchowo.

  Post, podobnie jak chrzest, może być jedynie formą, bardziej szkodliwą niż przynoszącą korzyści, ale może być również przestrzegany z duchowym pożytkiem.

• A uczniowie twoi

  Wyrażali swoje zaskoczenie faktem, iż Mistrz nie wyraził uznania dla postu jako nakazu w swoich naukach.

  Najwyższa forma postu, samozaparcie, jest przedstawione w naszym Panu, ale jako że on był doskonałym, może więc lepszym wzorem jest apostoł Paweł.

• Nie poszczą

  Wskazuje to na to, że Pan nie nakazał literalnego postu swoim uczniom.